Praktisch
Gelopen: 29 juli t/m 3 augustus 2019
Afstand: 65km
Stijgen: 5100m
Dalen: 5300m
Aantal dagen: 6 á 7
Startpunt: Matrei in Ost Tirol
Zwaarte: Zwaar. De route gaat door hoog-alpien terrein, en is deels voorzien van staalkabels.
Beste tijd: Eind juni – eind september.
Overnachten: Hutten. Kamperen niet toegestaan.
In het kort
De Venediger Höhenweg is een route met een aantal varianten. Let tijdens de voorbereiding en het inlezen goed op welke variant je kiest. Er zitten een aantal zware en technisch ingewikkelde stukken op de route die wij gelopen hebben.
Dat gezegd hebbende is het een fantastische toch voor de ervaren bergwandelaar die een goede conditie heeft. Het grootste gedeelte van de route bevindt zich boven de 2200 meter met uitschieters naar 3000 meter en biedt bergwandelen zoals bergwandelen hoort te zijn; prachtige vergezichten, idyllische alpenweiden en ontzagwekkende gletsjers wisselen elkaar af. De route is op verschillende plekken in te korten of juist te verlengen. In de berghutten waar wij sliepen was altijd plek, dus reserveren hoeft niet perse (maar is altijd aan te bevelen). Ga er dan wel vanuit dat je geen eigen kamer kunt krijgen en met een plekje op een matrazenlager tevreden moet zijn.
Na 7 dagen in de bergen vonden wij het een vreemde gewaarwording weer in het dal te komen en ons omringt te weten door bomen. Moe maar voldaan hebben we daarna nog een ruime week op ons gemak door de bergen gereden.
De tocht
Dag 1: Matreier Tauernhaus naar St. Pöltenerhütte 8 km/ 980m stijgen 3.5 uur lopen
We vertrokken vanaf het Matreier Tauernhaus, waar we gemakkelijk met de bus kwamen vanaf Matrei. Een ritje van ongeveer 30 minuten. Vanaf het Tauernhaus lopen we al snel het dal uit en begint de klim. Die klim houdt de hele dag niet meer op, want we gebruiken deze eerste dag om op hoogte te komen. We klimmen langzaam boven de bomen uit en richting de sneeuwvelden. Het valt ons deze eerste dag nogal zwaar.
Uiteindelijk komen we rond 13.45 uur aan in de St. Pöltenerhütte, we zijn dan pas 3,5 uur onderweg geweest. We hadden dus best wat later kunnen vertrekken die ochtend. De hut is gehuld in dikke mist en we zien niets van het uitzicht dat twee kanten op schijnt te zijn. Onze eerste kennismaking met het huttenleven. Veel lezen, praten en spelletjes spelen en genieten van de behaaglijke warmte binnen. Uiteindelijk breekt toch de zon door en vertrekken we samen met alle gasten naar het terras om ons door de zon op te laten warmen.
Dag 3: Neue Prager Hütte naar Badener Hütte 13 km/ 800m stijgen 4.5 uur lopen
Het eerste stuk terug richting de Alte Prager Hütte loopt een stuk gemakkelijker met uitgeruste benen en de berg af. Prachtig uitzicht op de Schlatenkees gletsjer. Zonder meer een van de mooiste dagen van de tocht (zie ook grote afbeelding boven). Na de afdaling naar de voet van de gletser begint de lange klim richting de Löbbentörlpas op 2700m hoogte. Vanaf daar werpen we nog een laatste blik op de prachtige gletsjer voordat we aan de andere kant naar beneden gaan richting de Badener Hütte.
Het landschap verandert dan al snel van een ruig berglandschap dat vooral uit puin en stenen bestaat in een wat meer glooiend alpenlandschap. Niet veel later stuiten we op onze eerste Edelweiss. Kleine bloemetjes die niet echt opvallen. We steken wat sneeuwvelden over en lopen relatief vlak de laatste paar kilometer naar de Badener Hütte uit.
Dag 5: Bonn-Matreier Hütte naar Eisseehütte 8 km/ 360m stijgen 2.5 uur lopen
Een eenvoudige dag over toegankelijke paden. Ik begin langzaam te wennen aan de stijle afgronden die langs de paden liggen en kan genieten van de uitzichten. De tocht naar de Eisseehütte is een relatief korte en eenvoudige. Na het oversteken van de Galten Scharte werd de tocht sowieso relatief veel eenvoudiger en technisch minder uitdagend. Daarom zeker niet minder mooi! De Eisseehütte is een particuliere hut en heeft niet de sfeer die de andere hutten hebben. We kwamen aan het begin van de middag aan en genoten van een heerlijke lunch.
Daarna maakten we nog een wandeling naar de achterliggende Eissee alwaar de zon begon te schijnen en we een een heerlijke middag aan het water hebben doorgebracht. Ook hier weer stikte het van de Edelweiss.
Dag 2: St. Pöltenerhütte naar Neue Prager Hütte 17.5 km/ 800m stijgen (veel op en neer) 6 uur lopen
Dag 2 is een lange. We lopen van de St. Pöltener Hütte richting de Neue Prager Hütte. Een prachtige tocht op hoogte langs watervallen, door alpenweiden en prachtige bergpaden. Doordat we in dichte mist vertrekken is het eerste deel voor ons wat problematisch. De weg is niet altijd gemakkelijk ter herkennen. Het pad zelf biedt weinig moeilijkheden en is goed te belopen. Tegen het begin van de middag hebben we een mooi uitzicht op de Gross Venediger en haar majesteitelijke gletsjers. Dan is het nog een heel eind richting de hut. Bij deze dag zat het venijn hem echt in de staart. Vanaf de Alte Prager Hütte is het verleidelijk te denken dat het einddoel van de dag bijna behaald is, maar de laatste paar kilometer zijn nog venijnig stijl omhoog.
De Neue Prager Hütte is een heel andere hut dan de St. Pöltener. Waar de eerste eenvoudig is en per helikopter bevoorraad moet worden, is de Neue Prager Hütte een grote hut met een professionele keuken waar via een kabelbaan regelmatig voorraden aangevoerd worden. Ondanks de ligging op bijna 2800m hoogte is de hut van alle gemakken voorzien. Het is een belangrijke uitvalsbasis voor de beklimming van de Gross Venediger.
Dag 4: Badener Hütte naar Bonn-Matreier Hütte 13 km/ 800m stijgen 4.5 uur lopen
Qua hoogtemeters en afstand een vergelijkbare dag met gisteren met één grote uitzondering: de Galten Scharte. Een pas die gezekerd is, of althans zou moeten zijn, met staalkabels. Alleen met goed weer te beklimmen. Onze huttenwaard verwacht dat het vandaag geen probleem moet zijn en wenst ons veel plezier. Na de vele waarschuwingen heeft de klim in mijn hoofd epische proporties aangenomen. Bergwandelen met hoogtevrees is nooit makkelijk, maar de hoge granieten muur die zich langzaam in ons blikveld beweegt boezemt me zowaar een beetje angst in. De top is in nevelen gehuld en een groep vrouwen komt met helmen op naar beneden; de kans op vallend puin is reëel.
Halverwege de klim komen we een echtpaar met twee grote honden tegen. Naarmate we verder klimmen vraag ik me af hoe ze het hebben gedaan. We moeten ons aan staalkabels soms verticaal tegen een muur omhoog trekken terwijl de afgrond zich door de voorbijtrekkende mist af en toe openbaart. Daar wil ik niet naar kijken. Op sommige plekken moesten staalkabels zitten maar zijn ze weg. Het pad loopt gevaarlijk dicht langs de rand (het pad ís de rand) en bestaat uit losse stenen die elk moment onder mijn voeten weg kunnen glijden. Ik kan er niet van genieten.
Aan de andere kant van de pas liggen grote rotsblokken en is het veel minder bewolkt. Prachtig uitzicht weer. Het klauteren over die grote rotsblokken is misschien fysiek wat zwaarder, maar ik kan daar even heel erg van genieten.
Dag 6: Eisseehütte naar Essener-Rostockerhütte 16 km/ 1230m stijgen 5 uur lopen
Wat mij betreft een van de mooiste dagen van de tocht. Vanaf de hut klommen we de Zopetscharte omhoog. Een klim die ik minstens net zo spannend vond als de beklimmen van de Galtenscharte. De pas was nat en het sneeuwde, het zicht was erg slecht. Veel losliggende stenen begonnen te schuiven terwijl omhoog liepen. Na de klim volgde een prachtige wandeling over mooie alpine weiden richting de Johannishütte. Even overwogen we om daar te stoppen, het regende en alles was nat.
Gelukkig besluiten we na heerlijke Kaiserschmarrn toch door te lopen. We beklimmen de Türlmjoch, een pas waar wij onszelf omhoog moeten trekken, maar waar geoefende trailrunners naar boven en naar beneden rennen. Soms voelt het oneerlijk met hoeveel gemak zij naar boven lopen. Het dal waar we dan op uitkijken ontroert me qua schoonheid. Groen, door witte toppen omringt en een idyllisch beekje dat het afmaakt. De laatste paar kilometer richting de hut zijn bergaf en voelen als een cadeautje.
De hut zelf is groot, van alle gemakken voorzien. Te luxe voor de bergwandelaar?
Dag 7: Essener-Rostockerhütte naar dal 9.5 km/ 40m stijgen 2.15 uur lopen
De laatste dag is een eenvoudige afdaling naar beneden. Vanuit Hinterbichl rijden er regelmatig bussen naar Matrei. Er zijn diverse restaurantjes en er is een camping met gastenhuis.
Praktisch
Begin- en eindpunt van de route zijn erg gemakkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. Er rijden regelmatig bussen door het dal. Ook op zondag 1x per uur.
Vanuit Hinterbichl is het gemakkelijk de startplaats van de tocht met het de bus te bereiken. Bij terugkomst kun je dan meteen in je eigen auto stappen. Andersom kan natuurlijk ook maar persoonlijk vind ik het fijner aan het einde van de tocht meteen bij de auto te zijn.
Lidmaatschap van de NKBV is aan te raden. Met die lidmaatschap krijg je flinke korting in de berghutten die aangesloten zijn. Kijk ook even goed naar je reisverzekering. Niet alle verzekeringen dekken bergwandelingen.
Paklijst Venediger Höhenweg
Rugzak (40 liter is voldoende)
Ondergoed
Softshell of fleecevest
T-shirt kort
T-shirt en/of blouse met lange mouwen
Sokken (plus extra droog paar)
(afritsbare) Trekkingbroek
Korte broek
Ademend regenjack
Bergschoenen (categorie B of C)
Reserveveters
Gamaschen
Buff of pet
Muts (ja, ook in de zomer)
Handschoenen (zie hierboven)
VOOR IN DE HUT
Lakenzak
Kussensloop
Koplampje
Handdoek (sneldrogend en lichtgewicht)
Set droge kleding (T-shirt en dunne broek of joggingbroek)
ORIËNTATIE EN VEILIGHEID
Kompas (als je weet hoe je die gebruikt)
Waterdichte kaartentas
Reddingsdeken (aluminium)
Fluitje voor noodsignalen
Spiegeltje voor noodsignalen
Telefoonnummers reddingsdiensten
Topografische kaarten (1:25.000 of 1:50.000)
Wandelgidsje (wij hadden deze, maar liepen in tegengestelde richting)
TOILETARTIKELEN
Zonnebrand met hoge beschermingsfactor
Lippenbalsem
Vaseline, Purol of andere vettige crème
Vloeibare zeep en shampoo (biologisch afbreekbaar)
Tandenborstel
Tandpasta
Lenzenvloeistof
Reserve contactlenzen
Deodorant
Oordopjes of oorpluggen (tegen snurkers!)
Toiletpapier
Papieren zakdoekjes
EHBO
Uitgebreide EHBO-set (met diverse zwachtels en snelverbanden)
Tekenpincet
Blarenpleisters
Naald om blaren door te prikken
Medicijnen
Betadine of ander ontsmettingsmiddel
Sporttape (overal goed voor…)
ORS of andere middel tegen uitdroging
Veiligheidsspelden
DIVERSEN
Zonnebril met 100 procent UV-werende glazen
Telescoopstokken
Regenhoes voor de rugzak
Reservebatterijen voor koplamp en GPS
Digitale camera
Reservebatterij digitale camera
Cameratas
Oplaadstation batterijen digitale camera
Extra geheugenkaartje digitale camera
Zitlap
Drinkfles of Camelbag
Zakmes
Opschrijfboekje
Pen
Mobiele telefoon
Oplaadsnoer mobiele telefoon
Lucifers of aansteker
Waterdichte zakken of plastic zakken
Documententasje
Brandertje (Niet essentieel)
Brandstof
Pannetje
Mok
Roerlepel
Reserve gespen rugzak
Waterzuivering (wij dronken gewoon rechtstreeks uit de bergbeekjes, eigen risico)
Boek
DOCUMENTEN/ GELD
Paspoort
Kopie paspoort en rijbewijs
Lidmaatschap NKBV
Voldoende contant geld
Bankpas
Creditcard
0 Comments