The Guestbook

Instead of having comments on all pages of my site, the Guestbook collects them all, so everyone can enjoy all the encouraging words written to me! Please feel free to leave a message behind as well.

Dutch: Voel je vrij een bericht in het Nederlands achter te laten. Ook die lees ik met veel plezier!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

  1. Eigenlijk zijn wij fietsers; Wandelen is niet zo ons ding. Maar nu José de uitdaging heeft aangenomen om met haar nichtje de Nijmeegse Vierdaagse te gaan lopen, wil ik ook mijn steentje bijdragen aan de oefenkilometers. 21 Juni zijn we samen bij de aftrap van de Walk of Wisdom; Een passend initiatief…

  2. Hoi Thomas,
    Leuk om weer een verslag te lezen. Mooi hoe je het allemaal weer beschrijft. Een andere route, een ander verhaal toch? Een mens moet ook niet in herhaling willen vallen 😉
    Bovendien is het lente en wellicht niet alleen in de natuur.
    Nog hele fijne kilometers gewenst!!

    • Hoi Thomas, heerlijk dat er zo maar weer een verhaal van je verschijnt. Je foto’s zijn trouwens ook de moeite waard. Ben benieuwd wat de volgende dagen doen met het tempo in je hoofd!
      Veel genoegen gewenst!
      Karin.

  3. I remember my year of no-job quite well. I wasnt satisfied with it at the time, but I took up different kinds of volunteer work which kept me going and in hindsight have brought me much. Hang in there and keep on going. Life is great, especially without a job 😉

  4. Reactie op Final Stats.
    Beste Thomas,
    Heel keurig van je om nog cijferwerk met ons te delen. Een ieder die dat wil, kan hier zijn of haar informatie voordeel mee doen voor de toekomst. Als cijferman kijk ik er op een bepaalde wijze tegenaan. Investeringen om het geheel uit te voeren heb je gedaan. Dit is inclusief de Tom Poes oplossing om te vervolgen met de fiets. Investeringen worden in principe op een lange termijn terugverdiend. Maar goed , als ik reken met de cijfers, dan maak ik even een andere berekening. Ik neem het totaal van de uitgaven en koppel dit aan het totaal aantal dagen van de trip. Op deze wijze kom ik op een kengetal van € 30,- per dag. Voor jou, als pelgrimganger, kom ik op deze wijze tot de slotsom dat je het verantwoord hebt gedaan. Chapeau! Kortom, goed blijven rekenen.
    Met inspirerende groet,
    Marcel

  5. Reaction on Departure.
    Dear Thomas,
    It is good to see the start of your project. The full story of walking away with reasons is worth to tell. Lots of emotions are hard to believe. With an intense sense of happiness there will be always moments of joy and rememberance.
    Once a supporter, I will also be a supporter this time. I wish you lots of success to continue.
    With inspiration,
    Marcel

  6. Dear Thomas:
    Most important: you experienced that Angels do excist!
    You met them.

    You will be a wiser and better man for the rest of your ( so I hope) long, fruitfull and happy life.
    Share this with everybody you will meet in the future
    By the way: you can count us in for Euro 20,-.
    lots of love; Bart and Karin.

    • Beste Bart en Karin,

      Ze bestaan echt, en ze zullen er altijd zijn als je ze nodig hebt. Ik hoop dat jullie dat ook nog vaak mogen meemaken. Vergeet niet je in te schrijven op mijn website, anders kun je mijn verhalen nog niet lezen!

      Veel groeten,

      Thomas

  7. Wow! Ineens kom ik op deze geweldige website (dankzij Sedat Cakir en zijn Sultans Trail) en lees ik prachtige verslagen over een voor mij herkenbare weg, bijzondere ontmoetingen, hoogtepunten en dieptepunten, vergezichten, inspiratie en hoop, herkenbare namen van plaatsen en uitspraken in verschillende talen. Geweldig!

    Ik ben nu net op je website en als ik wat meer tijd heb, ga ik je verslagen en foto’s nog wat nader bekijken. Koester je reis, ik geloof dat het een ervaring is die je leven blijvend zal verrijken.

    Groeten,
    Huub

  8. Reactie op What did it bring?

    Beste Thomas,
    Allereerst complimenten voor de aangepaste website. Jouw vier punten zal ik van enige reactie voorzien. Punt 1: Dit is herwinnen van eigenwaarde!
    Punt 2: het avontuur ben je aangegaan. Twijfel niet aan jezelf. Je kunt het. Leef bij de dag.
    Punt 3: heel goed dat je dit opmerkt. Edith Piaf heeft voor meer dan vijftig jaar geleden, een onsterfelijk lied hierover laten klinken “Non, je ne regrette rien”.
    Punt 4: Dit aspect komt vanzelf wel weer aan bod als dat zich aandient.
    Ja, je hebt wat losgemaakt. De muren van mijn werkkamer zijn mijn stille getuigen. De wisselwerking met jou is tot grote hoogte gestegen. Vertrouwen, in deze tijd en in deze wereld, is van buitengewoon belang! Verwachtingen wekken kan leiden tot teleurstellingen. Daarom, zoals ik al vaker heb gedaan, draai ik het anders. Ontwikkelingen daar gaat het om. Je weet wel van het zaadje, dat op enig moment, die krachtige en prachtige boom wordt met uitgewaaierde takken, en die tegen een stootje kan. Thomas, je hebt nog een leven voor je. Jouw vraag zal ik van mijn antwoord voorzien. Menig boek, kaart en map heb ik uit de kast gehaald. Tegeltjes wijsheden heb ik beoordeeld. Gevleugelde uitspraken heb ik weer naar boven gehaald. Gedachten heb ik in tekst omgezet. Niet alleen veel aspecten met jou gedeeld maar er ook zelf weer naar gehandeld. Scherper. Nadrukkelijker. De spiegel die je een ander voorhoudt, heb ik ook mezelf voorgehouden. Ondanks andere achtergrond (handelswetenschappen), andere generatie, andere liefhebberij (vooral auto’s), werkend in het beroepsonderwijs met vooral veel jonge vrouwen, heeft het mij niet weerhouden figuurlijk met je mee te gaan. Dat heb je gemerkt. Een mapje met aantekeningen en knipsels vormt inmiddels een aangename kleinood. Het leidt tot het aanhalen van een gedicht van Toon Hermans. Vriend. Je hebt iemand nodig stil en oprecht
    die als het erop aan komt, voor je bidt of voor je vecht, pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient, dan pas kun je zeggen: ‘k heb een vriend. Tot slot nog even het plaatje. Ik ga even niet in herhaling vallen over bruggen. Daar heb ik wat mee. Nee, het gaat over het totale beeld op de rivier Waal. In Nijmegen zijn wij bezig met het project “Ruimte voor de rivier”. Maestro, voor jou in overdrachtelijke zin maak ik er van Ruimte voor Thomas. Met genoegen!
    Marcel

  9. Lieve Thomas. Het was heerlijk om je te volgen. Dank je wel voor al je prachtige delen. Je hebt me vaak aan het denken gezet. En ik heb gevoeld hoe blij ik met je ben, ongeacht waar je bent en wat je doet! Je bent een voorbeeld voor me in hoe je je eigen weg gegaan bent, confrontaties bent aangegaan, en je niet hebt laten terugwerpen toen lopen niet meer zo goed ging. Wat een wilskracht heb je getoond en wat een focus! En ik gun ik je één ding : dat je je prioriteit om dicht te blijven bij wie jij bent en daarin je eigen weg te bewandelen met kracht, liefde en mildheid voor jezelf vorm kunt geven! Tot we elkaar weer ontmoeten, dikke knuf, Indu

  10. Hee Thomas,

    ‘But staying close to who I am, and keep on walking my own way is my first priority now’.

    Mooie zin, hou dat vast! Verwachtingen (van anderen) zijn logisch, maar leveren vaak eerder gedoe dan vreugde op.
    Je hebt ervaren hoe het is ‘mee te varen met wat het leven je brengt’ en daarbij goed naar jezelf luisteren… Waarom niet daar nog even lekker in mee deinzen?

    Was leuk zondag! Mooie wandeling gemaakt in fijn gezelschap!

    Liefs,
    Nikkie

  11. Beste Thomas,

    Gefeliciteerd!

    Ik ken het gevoel: toen ik in 1993 in Santiago aankwam, kon ik niets anders dan tegenover de kathedraal gaan zitten, en de tranen laten stromen. Ik ben blij, dat het ook voor jou tranen van geluk zijn! Geweldig, dat Martien en Tijs je zijn komen ophalen. Wat zal het vreemd zijn, nu ineens weer thuis te zijn. Maar ja, daar was je uiteindelijk toch naar op weg, via een omweg weg weliswaar. Bedankt, Thomas, dat we met je mee mochten reizen, ik vond het geweldig. En ik kijk er naar uit om je zondag te zien!

  12. Wow Thomas, ongelooflijk dat jij in no-time deze uitdaging hebt volbracht.
    Ik heb intens genoten van de persoonlijke verhalen die je met ons hebt gedeeld. Ze hebben mij soms diep geraakt en vaak aan het denken gezet.
    Hartelijk dank daarvoor. Ik zal ze gaan missen……

  13. Lieve Thomas, dank je wel voor het delen van je mooie en inspirerende verhalen. Ik hoop dat deze reis je nieuwe en mooie inzichten heeft gegeven om de toekomst mee in te gaan! Ik ben ervan overtuigd dat er nog veel moois staat te gebeuren in jouw leven! Voor nu eerst weer heerlijk genieten van je lieve familie en vrienden thuis!
    Liefs, Marita

  14. Reactie op Istanbul. Uitleidende beschouwing.
    Beste Thomas,
    Inmiddels heb je de afgelopen 127 dagen zoveel voor jouw kiezen gekregen dat ik eigenlijk niet meer angstig hoef te zijn. Er zijn onderweg eerder momenten geweest dat ik heb gedacht Thomas waar ben je aan begonnen? Wat drijft je? Bestemming Istanbul is bereikt. Het is wederom prettig bevestigd te krijgen, dat het geld op straat ligt. Niks nieuws onder de zon. De gelukszoeker weet er raad mee. Mooi verzilverd met een hotelovernachting. En dan heel symbolisch de laatste nacht toch in de tent! Is dit nou; best practice or wishful thinking? Zo langs de wegen van het leven blijkt maar weer eens dat vierentwintig uur per dag en zeven dagen in de week de film gewoon doorgaat. Inmiddels weet je wederom dat een heldenstatus wordt verkregen op andere plaatsen dan het sportstadion of de muziektempel. Ook met Mustafa is weer gebleken dat engeltjes overal en zo maar kunnen opduiken. Uitstralende gevoelens geven een stad extra dimensies. Dit heb je vast weer herkend. Je bent boven jezelf uitgestegen. Je bent losgekomen.
    En je hebt natuurlijk gehuild. Heel goed van je. Dat lucht op! Ik herhaal; wie met tranen gezaaid heeft, kan maaien met gejuich. Je hebt jouw punt gemaakt. Wilskracht getoond en ongebroken. Kortom karakter. You did it your way.
    Dan is het heel prettig om het thuisfront aldaar te treffen! Je moet iets hebben om op terug te vallen. Kortom je kunt met opgeheven hoofd jouw bestemming achter je laten.
    Deze vijfentwintigste reactie in jouw Guestbook van mijn kant markeert ook figuurlijk het einde van deze tocht. Heel eervol. Met verrassende inspiraties, overdenkingen, aanvullingen en dergelijke heb ik hopelijk bijgedragen aan hetgeen je beoogde. Ook voor mij was het de eerste keer om mee te doen op zo een blog. Het geeft je wel vleugels! Tot slot nog dit. Je bent gearriveerd op de zevende dag van de elfde maand. heeft dit nog een overstijgende betekenis?
    Met inspirerende groet en tot ziens,
    Marcel T

  15. Reactie op Arrival,
    Beste Thomas,
    De finale plaats is bereikt na ruim 3900 kilometers. Fantastisch gedaan. You did it !! De radiostilte van afgelopen week op jouw blog is niet voor niks gebleken. Jouw route agenda bleek het stille geheim. Derhalve ben je gearriveerd zoals ik ook heb vermoed. Voor nu van mij een groot applaus. Je hebt gedaan waar je voor bent gegaan, bestemming Istanbul. Maar zoals steeds het leven gaat verder.
    Met inspirerende groet,
    Marcel T

  16. Hoi Thomas,
    zo gaaf om je verhalen te lezen! Ik bewonder je voor je doorzettingsvermogen, echt wauw. Vooral zo’n prestatie neerzetten alleen is bewonderenswaardig, ik zou het super tof vinden om je eens te ontmoeten haha
    Fijne thuiskomst, zal opnieuw ook wel even pittig zijn lijkt mij, wel op een totaal andere manier 😉
    Groet, Lydie
    ps. al plannen voor een nieuw avontuur?

  17. Dag Thomas,

    Fijn dat je het heelhuids hebt volbracht.
    Ik hoop dat de reis je heeft gebracht wat je wilde vinden. En wanneer dat (nog) niet duidelijk is ook goed, toch?
    Het leven is de reis. Fijne thuiskomst bij de kachel.

    Hartelijke groet,

    Franske

  18. Nou Thomas: Respect!
    Om met Heer Bommel te spreken: Ik Wist Dat Je Het In Je Had!
    We hopen je snel weer te ontmoeten.
    ik wil graag leren van jouw ervaringen!
    een Big Hug van Bart (en van Karin)!

  19. Ik zie zoveel felicitaties voorbij komen op je facebook… Moet ik je feliciteren? Of zet het feliciteren, de goedkeuring van buitenaf, het ook in de schaduw dat je dit voor jezelf deed, en (misschien) niet om iets te presteren? Just sharing some thoughts 🙂

    Ik ben blij voor je om te lezen dat er tears of joy and relief waren. Ik ben heel benieuwd hoe je na deze reis in het leven staat en in het leven wil staan, wat er veranderd is en wat er hetzelfde is gebleven.

  20. Jeetje, Thomas, lekker is anders…Ik hoop dat je je weer goed voelt, zodat de laatste loodjes niet al te zwaar wegen! Hoe snel je er ook over doet: blijf genieten! Heb je handschoenen voor in de bergen? De afdalingen zullen koud zijn!
    Zet hem op!

  21. Dag Thomas, vreemd: vannacht, na mijn gastenboekbericht van gisteravond, droomde ik dat ik jou ‘s-ochtends vroeg kwam opzoeken in Györ, Hongarije, om te vragen of het weer beter met je ging. Ja, alles goed. Er schuifelden oude vrouwen langs het huis waar je onderdak was, die vreemde gebaren met hun handen maakten. Ik moest meteen weer terug naar Nijmegen wegens verplichtingen (!) die avond. En overlegde of ik een bijdrage van € 50 naar jou zou overmaken (!). Kortom, alles zeer bij de tijd. Ben je nu inderdaad opgeknapt en lopend?

  22. Dag Thomas, dit is mijn eerste boodschap naar jou op je tocht naar Istanbul. We hebben elkaar vrij kort voor je vertrek leren kennen – ik vond dat een fijne verrassing, maar het contact duurde maar even. Daarna telkens even aan jou gedacht, maar mijn hoofd zat te vol met afspraken en verplichtingen om je blog op te zoeken en te gaan lezen. Het gaat nu iets beter. Vanavond keek ik er vluchtig doorheen, was onder de indruk van je geest: geestdrift, geestkracht. Je laatste entry was van 29.10, na een korte ? ziekteperiode. Ben je weer overeind en lopend naar/in Bucuresti? Sterkte! Ik kom gauw bij je terug!

  23. Beste Thomas,
    Het is een prettig feit om dit blog te lezen. Ik ben om mijn moverende redenen geen gebruiker van facebook. Jee, wat een gedoe! Oorzaak wellicht het plotse verval in temperatuur, bedorven voedsel of iets mysterieus? Welnu je bent denkelijk weer gered door een Engel! Je leek in de zevende hemel te zijn echter het was ten hemel schreiend. Forceer je zelf niet. Liever afgewogen de finale ingaan dan een fascinerende trip eindigen met een rafelrand. Misschien moet je het geheel ingetogen afronden onder het motto: “Yes, I did it my way”. Gelijk als met een muziekstuk, de intro is uitdagend. Het einde komt hoe dan ook vroeg of laat! Voor jou geldt hoe dan ook, laat het klinken zonder valse noot.
    Enjoy, jouw finale met inspirerende wilskracht,
    Marcel T

  24. Dear Thomas,
    Some weeks ago I met your father at our annual barbeque at our neighbourhood and he told me about your adventure. I am impressed abour your open and honest story . I do not no if you recognize my name, but I am the mother of Dion and Sanne.
    I wish you all the best with your cycle tour and will keep follow you at your blog. All the best, Regards Lenie van Goor

    • Hi Lenie,

      I did recognise your name. Only wondered how you suddenly discovered my site. This writing of you explains a lot! I’m getting close to my goal, but I hope you’ll find some nice reads in my previous posts.

      All the best,
      Thomas

  25. Dear Thommie,

    Thanks for all your shared experiences and wisdom over the last months (this opening suggests that we are in the completion of this project).
    I’m happy when you are (and some other aditional conditions…) so you can and must go your own way, but consider this: we (your mother and I) have for you a real bed, a hot shower (daily) , WIFI, a massage table (not daily), a brother, a lovely cat and a few bottles of Weltenburg Dunkel Weizen waiting for you 🙂
    But first: have a safe trip to Istanbul.

  26. Beste Thomas,
    De toekomst begint steeds met vandaag. Kies voor een plaats van verblijf waar jij je prettig bij voelt. Een plaats van waaruit een vervolg tot volle wasdom kan komen. Een plaats waar anderen met jou samen, het nieuwe profijt kunnen vinden. De twee eenheid ratio en emotie zijn naar believen in te zetten en te optimaliseren. Vergelijk het met Ying en Yang. Consequenties van beslissingen hebben altijd gevolgen. Prettig of niet prettig. Stress is niet goed om afgewogen beslissingen te nemen. Het voortouw nemen is aan jou toch, Thomas? Rekening houden met gevoeligheden van en bij anderen is mooi, maar het houdt ergens op.
    Jij moet jouw muziekstuk zelf compleet maken. Laat het dus klinken zonder valse noot. Een control freak zijn, hoeft niet erg te zijn tenzij je doorslaat. Anders komt het terug als een boemerang! Leef bij de dag! Die gespreide armen op het plaatje geven wel weer een hint. Jij bent de pyloon en die twee armen zijn de brugdelen. Bruggen verbinden mensen. Hé wanneer zei ik dat ook al weer? Gelukkig dat in onze wereld zich nog devotie manifesteert. De laatste zin van jouw bericht uit Boekarest is wellicht jouw eigen cliff-hanger. Dus start met dit uitgewerkte verhaal na beëindiging van jouw tocht!!
    Enjoy met inspirerende kracht,
    Marcel T

    • Beste Marcel,

      Bedankt voor je niet aflatende steun tijdens deze reis! Je antwoorden zetten me altijd aan het denken en laten me op een andere manier naar mijn eigen teksten kijken. Heel waardevol!

      Alle goeds,

      Thomas

  27. Hoi Thomas;
    Het wordt weer tijd voor wat ‘overpriced’ waxine-lichtjes in het kapelletje op het St. Odulphus-kerkhof, begrijp ik!
    Gaan we morgen doen!
    Keep on biking!
    Groeten van B&K

    • Dag Bart en Karin!

      Bedankt dat jullie kaarsjes voor me blijven aansteken op dit laatste deel van deze tocht. Ben erg benieuwd hoe het met jullie gaat en of er nog plannen voor Spanje zijn… Hier worden de kaarsjes voor 10 cent per stuk in bosjes aangestoken. Levert soms gevaarlijke situaties op!

      Veel liefs,
      Thomas

  28. Hé Thomas!
    Ik bewonder de flexibiliteit van je geest! Wat een goed idee om op de fiets verder te gaan. Zo kun je toch op eigen kracht je doel bereiken… Je begrijpt natuurlijk dat mijn hart vervuld werd met warmte en trots, toen ik je foto’s zag met fiets én aanhanger! Je reisverslag doet mij ook weer verlangen naar het onderweg zijn, ontdekken, ontmoeten, kamperen. Ik ben blij voor je dat je weer pijnloos en met plezier verder gaat. Ga zo door, jochie!

    • Dag Joost,

      Jij moet toch weten dat hele dagen op de fiets niet perse pijnloos zijn! Zeker niet voor een ongeoefende fietser als ik. Het is een heel ander avontuur geworden, de geest wordt vanzelf flexibel door op een andere manier voort te bewegen. Leuk dat deze verandering in mijn tocht mensen ook op een andere manier aanspreekt.

      Groetjes,
      Thomas

  29. Beste Thomas,
    In gedachten zijn wij bij je. Doodsverachtingen zoek je niet op! Sturen, turen, handelen en natuurlijk je gezonde verstand gebruiken. Jouw beschrijving van het venijn in de staart van de E 70, doet mij denken aan ervaringen elders in Europa. Fietsers zijn dan de ware helden op dit soort bijna onmogelijke verbindingen. Ja, je bent dus inmiddels een Held (met hoofdletter). Het rustieke plaatje op de muur markeert de tegenstelling onderweg. Je bent duidelijk beland in het Wilde Oosten. Lachen en zwaaien moet je maar blijven doen. Zo eenvoudig kan communicatie zijn. Avontuur is in allerlei opzichten volledig van toepassing in al haar facetten. Het blijft balanceren. Onze gedachten aan jou is ook communicatie. Een driehoek markeert de verbinding. Een driehoek tussen de doener, de volger en onze vriend van boven.
    Enjoy met inspirerende kracht,
    Marcel T

  30. Beste Thomas,
    Letterlijk en figuurlijk is er een last van jouw schouders verdwenen. Redelijk zorgeloos kun je nu verder spurten. Bij een probleem kun je vervolgens denken, gooi maar over mijn schouder in het karretje! Dat zie ik later wel. Ondernemen is ook investeren. Dat heb je gedaan zoals wij allen kunnen zien op de plaatjes. De herfstige prent bij jouw verslag zegt alles over het verglijden van seizoenen. Dat is ook leven! Ondernemen is ook het voortouw nemen. Met gezwinde spoed ben je onderweg naar tenminste Istanbul. Bijna verbijsterend hoe snel kilometers er heden doorheen lopen. Bijna vier maal zoveel per dag. En hoe anders! Geweldig dat je een opmerking maakt over de zindering in de Balkan. Dat laat eens een andere dimensie zien van Europa. Het verkeer behoeft duidelijk aandacht. Omgeven door Fransen geeft dan een veilig gevoel. Wonderlijk hoe wegen elkaar kunnen kruizen van pelgrimgangers onderweg! Gelukkig kun je vooruit. Neem de tijd om indrukken te absorberen zodat het straks een perspectief kan bieden voor je. Ciao with love,
    Marcel T

    • Marita!

      Leuk dat je me nog steeds een beetje in de gaten houdt. Het doet me goed te zien dat mensen die ik onderweg tegenkom met me mee blijven reizen! Doe je de groetjes aan je dochter?

      Thomas

  31. Beste Thomas,
    Vernieuwd enthousiasme blijkt maar weer eens. Andere tijden, nieuwe dimensies. Uiteraard dien je wel te genieten van de omgeving. Hetgeen van boven is gegeven, mag met een goed gevoel worden beleefd. Fietsen is zeker anders dan lopen. Vandaar dat alle begin, dit begin, weer ervaren moet worden. Ook wij gaan sneller volgen. Hopelijk hoeft de turbo er nog niet op! De overtuiging van je eigen beslissingen komen langzaam tot volle wasdom. Het kleurrijke leven verandert met jou mee. De herfst van jouw leven is gelukkig nog niet aangebroken. De dynamiek van het leven moet je ook goed ervaren. Pling Pling de volgende etappe kan van start. Zoef met plezier. En het staat in de sterren! Ciao with love,
    Marcel T

  32. Beste Thomas,
    Lekker stoer op de fiets. Ja, je komt uit Nederland. Fase twee kan van start gaan. Uitdagend en met een andere dimensie. Ook voor mijn gevoel heb je juist beslist om door te zetten. Heeft dat niet met een bikkel te maken? Deze mogelijkheid, jouw trip, komt eens in leven slechts één keer voorbij. Je krijgt meer ruimte om te genieten als je wilt, plus je kunt een scherpere blik plaatsen als geheel. Een fietskarretje is denkelijk van toegevoegde waarde. Welke engel ga je hiervoor treffen? Wij lezen het vast wel.
    En als dat zo doorgaat, gaan wij nog meemaken dat je eindigt met een camper voor de poort van Taj Mahal. Ja, dit is echt als grapje bedoeld. In ieder geval een fijn fietsavontuur gewenst. Kijk goed uit in het verkeer! Veel vreugde en liefde.
    Marcel T

  33. Hoi Thomas,

    Vind het heel dapper van je dat je deze keuze hebt gemaakt, tegen je plannen in, en waarschijnlijk tegen de (hoge) verwachtingen van velen in. Mooi dat je jezelf de vrijheid gunt om hiervoor te kiezen. Ik hoop dat het een goede keuze voor je wordt, en misschien wel een heel nieuw perspectief op je reis en je overpeinzingen geeft.

  34. Beste Thomas,
    Heel verstandig om noodgedwongen rust te nemen. Met een wolk om je heen is het niet erg om aldus te arriveren in de grote stad. Een scherpe geest maakt het genieten aangenamer. Ieder mens is uniek. Dat er mensen zijn met iets speciaals, uitstraling, x-factor, y-factor, Heilge, je noemt het maar. Ja, dat is waar! Zo ben jij ook bij mij opgevallen!! En dat wist jij nog niet, nu dus wel! Bescheiden merk ik op dat het mij ook niet vreemd voor komt. Forceer niet het onmogelijke aan jouw lijf. Geheid krijg je forse terugval. Wij zien je graag ongebroken terug. Volgens mij , ben je op dit moment nog steeds onderweg op je plaats. Laat wijsheid met gevoel jouw deel zijn.
    Marcel T

  35. This is so nice, very touching… I’m amazed at how open you are to accepting a stranger’s hospitality and receiving such a warm welcome. Yes, angels are our friends with no wings.
    Treasured memories and experiences

  36. Hoi Thomas;
    Ik heb niet vaak gelijk, maar in dit geval wel!
    Ik verzekerde je dat je engelen zou ontmoeten op je reis!
    Remember?

    Angels don’t have wings; they give you wings!
    Wat een prachtig verhaal weer!
    Ook al hoor je soms niets van ons; we volgen je wel!
    Bedankt voor je mooie kaart uit Bratslava.
    We hadden te vieren en te herdenken de afgelopen weken.
    25 jaar getrouwd op 22 september en vandaag de 15 sterfdag van mijn vader.

    Op het kerkhof in Best staat, vlak bij een onlangs geopend kapelletje, een gedenksteen, een beeldje van twee rustende reizigers. daarop de tekst: Wij Zijn Allen Pelgrims.
    In dat Kapelletje brandt regelmatig een kaarsje van ons.
    Voor de mensen die ons lief zijn; dus ook voor jou!

    Goede reis verder en groet de Engelen namens ons!
    Bart , Karin en Koen

  37. lieve Thomas,
    Wat een bespiegelingen allemaal over vrijheid! Vrijheid ervaar je volgens mij als je in het hier en nu bent en beseft dat je altijd een keuze hebt. Dan maakt het niet uit waar je bent. Zoals Vasudeva zegt: in verbinding met de bron van alle mogelijkheden. Je hoeft het niet bedenken, vertrouwen dat het universum dat op je pad stuurt wat je nodig hebt is voldoende. En dan is die engel er ineens….. en dan besef je dat je nergens naar toe hoeft, dat je er al bent.
    liefs, Kripa

  38. Beste Thomas,
    Als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Jouw host krijgt terecht een mooi compliment van je. Over engelen hebben wij al eerder een uitwisseling gedaan. Volgens mij kun je ook de voornaam van jouw host gebruiken. Pearl is voor jouw te lezen als een parel in het goud zitten. Je zou ook kunnen zeggen, dat is een parel aan zijn kroon. Ja, pelgrimganger , die niet te verklaren onzichtbare hand blijft goed bezig. Mensen denken mee en bieden comfort. Is dit misschien dat warme bad dat je eens mag ervaren? Mooie excursie naar het porselein. Mijn Drievuldigheid , hoofd , hart en handen heb je zichtbaar mogen ervaren. Geweldig! En dan die tranen. Volgens mij een menselijk element waar wij al eens over van gedachten hebben gewisseld. Tranen van pijn. Tranen van vreugde. Maar laat een ding duidelijk zijn, wie met tranen gezaaid heeft, kan maaien met gejuich. Kortom vriend, voel je nog even als een Thomas in Wonderland. Laat het engelengezang mooi wegglijden over het Balatonmeer! Morgen weer een dag. Zoals steeds mag wijsheid jouw deel zijn, with love,
    Marcel T

  39. Beste Thomas,
    Mijn aantekeningen zend ik je als reactie op jouw jongste bespiegelingen. Hoezo ben je overdreven gestart? Het krantenartikel oogde uitdagend. De direct geraadpleegde website leverde voor mij het wow-effect. Ondanks het feit dat ik zelf niet dit type uitdaging zou aangaan, gaf het mij voldoende aspecten om figuurlijk met je mee te gaan.
    Inspirerend met het hart op de goede plaats. In het begin is het altijd even wennen. Wat ik kan verwachten? Gaande het traject zijn wij allen beter in jouw (wed-)strijd terecht gekomen.
    Het is ronduit knap wat je doet. Ik zal het jou ook niet nadoen. Vrijheid blijft een begrip waar nog boekenkasten mee gevuld kunnen worden. Ik ben van mening dat het voortdurend vrijheid in gebondenheid zal zijn. Ik heb al eens eerder opgemerkt. Het gaat om hoofd, hart en handen. Misschien wel mijn Drievuldigheid.
    Je hebt goed nalopen denken en je bent van gedachten veranderd. Ook jij blijft een mens van vlees en bloed met alle hebbelijkheden, en onhebbelijkheden. Je hinkt en slingert nog steeds met jouw doen en laten.
    Had ik verwachtingen van je? Ja en nee. In wezen start ik altijd blanco. Nuchtere opvattingen. Misschien ben ik teveel polderman. Eerst zien en dan geloven. Je bent ver gegaan. Iedereen die volgt ,heeft zijn of haar reacties kunnen geven. Daar ben ik ook in mee gegaan. Het heeft wel wat los gemaakt.
    Goed beschouwd is alles in ons leven geleend. Wij mogen er gebruik van maken. Iedereen doet dat op zijn of haar eigen wijze. Dat maakt het leven een uitdaging. Achteraf kan een oordeel geveld worden. Als ik het heel algemeen formuleer, zal alles wat wij ook doen, uit eindelijk een zucht op de eeuwigheid blijken te zijn. Heb jij meer vrijheid dan anderen?
    Mooie vraag! Ik heb inmiddels al zoveel laten blijken dat je mijn antwoord wel weet. Fijn weekend.
    Voor nu kracht en sterkte, with love,
    Marcel T

  40. Reading this post just opens up my heart magnificently and is indeed inspiring to me (although that question you asked probably wasn’t to be answered.. :P) What could be more inspiring en joyous to read than a piece on how you are finding more truth on your way?

    Love, Karuna

  41. You already know the answer: ‘Real freedom can only exist in the heart. When you have this kind of freedom, it makes no matter how you live, where you live or with whom you live.’

    Enjoy your days, the moment and be good to others. It’s hard but it’s all there is (I think).

    Franske

  42. Thank you Thomas for your thoughts again. The freedom of heart isn’t bound to walking either. Thank God for that. Otherwise you have to be walking the rest of your live. When you have found it, it will stay with you, even in the hardest moments of life. Keep up the good spirit and enjoy walking, but this freedom will stay, even if you are home again. Greetz, Hanneke

  43. Beste Thomas,
    Prettig dat je weer op locatie in beeld bent. Ondanks dat je loopt, is de turbulentie heftig. Hou dat stuurknuppel goed vast. Probeer nog wat hoogte te maken. Tweeduizend kilometer ……., voetje voor voetje afleggen vanuit Noviomagus met bepakking van plusminus 23 kg, is een intense pelgrimstocht. Pep je nog wat op! Morgen is er weer een dag. Jouw beschreven belevenissen tot nu toe zijn van toegevoegde waarde voor je. Hoewel je misschien geen applaus hebt gehoord, heb je wellicht de klanken van een cimbaal horen wegsterven. Het glas met inhoud is geen limonade. En dat voel je in jouw benen de andere dag. Over tien dagen ben je drie maanden onderweg. Misschien een mooi moment? Natuurlijk zijn er dan weer menig kilometer bijgelopen. Herinneringen opgeslagen en met ons gedeeld. Ik wens je wijsheid in stabiliteit. Zoals steeds, with love,
    Marcel T

  44. Beste Thomas,
    Het is wat met die reuring in de tent. Afgelopen week vanwege de diverse reacties op jouw schrijven. Heden met al het beestenspul. De natuur is rijk aan wonderlijke kostgangers. Muggen en naaktslakken, de combinatie alleen al. Hier lijkt een paradox op te treden. Hoe kleiner het dier, hoe groter de ergernis. Ja, dat internet is ideaal als het doet, wat het moet doen. Het leek wel of je sinds maandag ondergedoken was in Bratislava! Gelukkig ben je er nog. De poesta lonkt kennelijk. Denk je aan je overzicht “The Progress”? Die 2000 km willen wij wel verantwoord zien. Fijn dat je die Jos hebt getroffen. Van een ervaringsdeskundige heb je kunnen vernemen dat je routes kunt opsplitsen. Deze suggestie heb ik je al eens eerder gesuggereerd. En is het niet dat je op 3 oktober inmiddels drie maanden onderweg bent? Memorabele aspecten van het “en route” zijn moeten jou sterken in het uitvoeren van deze tocht. Ik ontkom niet aan het idee dat je een plan A hebt, echter ook nog een plan B. Vrijwel iedereen die met van alles bezig is, heeft altijd voor het geval dat een plotse situatie zich voordoet, een alternatief voor handen. Tot slot nog even dit. Jouw mogelijke terugkeer. Is dit niet de steen in de vijver gooien om uit te testen hoeveel rimpelingen er op het wateroppervlak zullen optreden?
    Ik wens je wijsheid, with love,
    Marcel T

  45. Waarom Oct. 3rd? En wat bepaalt of je het lopen saai vindt of niet? Is dat alleen de omgeving, of zijn er meer dingen die daarin meespelen?
    Ik lees je verhalen nog steeds met heel veel plezier en interesse!

    Liefs, Karuna

  46. Hi Thomas,
    Sometimes it’s funny that reading a single sentence reminds you to someone. After visiting a church wedding last Friday I noticed a note on the bulletin board hanging next to the entrance of the church. Here stood : “Do not go where the path leads you, but go where there is no path and leave your own trail.” And I thought, “Yes, that’s exactly what Thomas is doing right now.” This moment of reading the note felt like the right time than to send you a message to encourage you on your trip to Istanbul. But because Maartje and I already had our car ready and fully packed for a weekend in the Belgium Ardennes with friends, this massage had to wait until now. I’m glad to hear that you have passed Vienna. Your first goal and roughly a third of your trip. And remember what I told you: “It’s not about the destination, it’s about the journey.”
    Greetings, Cristian

  47. Hoi Thomas!
    Zo te kunnen lopen, met dat gevoel van vrijheid, en die vrijheid ten volle te voelen, dat moet toch geweldig zijn! Geniet ervan, met volle teugen: de wereld is een geweldige plek, en jij loopt er zomaar doorheen! Ik bewonder je doorzettingsvermogen. Wat je ook doet, het is altijd goed, dus waarom zou je stoppen? Bijif genieten, Joost

  48. Beste Thomas,
    Het avontuur is niet over. Je hebt nog voldoende mogelijkheden voor een vervolg. Je hebt nog een leven voor je. Inspireren is zo een mooi begrip waar veel onder kan vallen. Van mijn kant laat ik je bij deze weten dat figuurlijk meelopen zeker tot inspiratie heeft geleid. Wandel door tot dat het voor nu mooi is geweest. Een passende afronding is denkelijk gewenst.
    Het is een gelukkig bericht. Je hebt niet alle bruggen afgebroken. Realiseer je wel dat bruggen verbinden mensen. Ze verbinden oevers. Ze verbinden steden en landen. Kortom bruggen staan symbool voor verbinding. Het zijn net uitgestrekte armen. Handel er derhalve naar. En ja, wij volgers verwachten je op enig moment thuis en het liefst ongebroken!
    Jouw eigen regels pleiten voor de verantwoordelijkheid die je hebt genomen. Echter ook om te verantwoorden naar anderen. Wat let je om bij gelegenheid de route weer op te pakken om als nog de E 8 te lopen als aanloop naar een toekomstig vervolg. Zorg dan voor de goede doorstart met voldoende poen en een nieuwe tijdsspanne.
    Dit doet mij denken aan een gevleugelde uitspraak bij mij thuis, die ik je niet wil onthouden. Als je geld hebt, kun je huizen bouwen. Heb je geen geld dan mag je de stenen sjouwen. Jij bent volgens mij meer waard dan dat!
    Jouw gevoel is in balans. Dat blijkt ook uit de drie plaatjes die je hebt bijgevoegd. De foto met de schaduw is een mooie hint naar jouw naam Thomas. Heel duidelijk de tweelingbroeder.
    De foto van jezelf is veelzeggend. De jongen Thomas van het artikel in De Brug is geëvolueerd naar de man Thomas die je nu uitstraalt. Een compliment waard.
    En dan de laatste foto. Aan de horizon zal er steeds een nieuw perspectief zijn vol kleuren. In de ochtend voor de nieuwe dag die gaat komen. In de avond om stil te staan bij wat die dag heeft gebracht.
    In de herberg is altijd plaats. Een gegeven dat mij bekende religies kenmerkt. Kortom ik, als volger, veronderstel op enig moment jou te treffen. Ik nodig je bij voorbaat uit!
    Als afsluiter gebruik ik nu een groet in het frans; Au revoir.
    Marcel T

  49. Namaskar Thomas
    When I was walking last year, pushing myself mercilessly to walk by the book and ending up with an ankle injury that then prompted a major inner and outer review, it came to me in the midst of all the mental back and forth and up and down that it really did not matter whether I finished walking or not because it was not about that. It did not matter if I walked to Santiago or walked to the nearest bus to go to the airport. At last I could see that it was not about any of that. I cannot explain it but I suspect you get what I am trying to say. It is not about the thing, it is about you. I am enjoying following your journey – the external and what you share of your inner journey. I rejoice for you as I continue to look forward to your updates. Continue to embrace it all.
    With love
    Aarti

    • Beste mevr. Krul,

      Ik loop richting Istanbul en loop zolang ik geld heb en het leuk is. Misschien maar tot Roemenië, misschien verder Turkije in. Istanbul zal voor mij nooit een eindbestemming worden, maar toch, een bestemming is het zeker. Uiteindelijk ben ik onderweg misschien wel het best op mijn bestemming.

      Groetjes,
      TT.

  50. Beste Thomas,

    Mooi gedaan. Je kunt trots zijn op je zelf. Jij stond voor de poorten van Wenen. En je bent in de stad toegelaten. De Ottomanen zijn het niet gelukt in het verleden. Zij hadden ook andere bedoelingen! Ik ben benieuwd welke Wiener melange jij zult proeven. Deze grote stad met een Europees verleden dat klinkt als de Stephansdom mag je zeker niet missen. Ik kijk nu al uit naar jouw berichten.
    Ik hou zelf wel van een niet verwachte stunt, echter ik kom niet naar Wenen gevlogen!
    Ondernemen is entertainen, heb ik eerder geschreven. Jouw tekst is weer goed op dreef. Het is vermakelijk te lezen dat je niet begrijpt dat mensen doen wat ze doen in jouw richting. Uitnodigen in huis, aan tafel en dergelijke. Je moet het invoelen. Je moet het aanvoelen. Het is misschien niet rationeel verklaarbaar. Maar het zegt ook heel veel. Mensen laten hun hart spreken. Zien iets, herkennen iets en pakken het goede op. Dit is een soort onzichtbare hand die stuurt. Misschien op bepaalde momenten voor jou niet prettig, echter het biedt vertrouwen in deze o zo wonderlijke wereld.
    Ja, en dan zit je nog met die schakelmomenten van de werkmodus en de eigen vrije modus. Maak je daar niet druk om. Op een goeie dag komt er een moment dat je deze schakelaar wel weet te vinden en uiteraard op een gepaste wijze weet te gebruiken. Je komt op aarde om te leren!
    En weet je, moraal is ouder dan God. Religie bindt maar verdeelt ook. Je zit op een snijvlak zoals je schrijft. Volgens mij kun je hier heel veel mee voor de komende tijd.
    Eerder heb ik geschreven over het concert des levens. Ik ben benieuwd hoe jouw Slavische stuk gaat klinken? Voor nu even lekker snoepen van de Weense taartjes en bonbons. Smakelijk en gezond weer op. Tschüs!
    Marcel T

  51. Hoi Thomas,

    This morning, early, I checked my mail: your dad invited me to be friends on Facebook. I saw via him that you are on a hike. Ever read Jack Kerouac? Dharma Bums? On the road? Not really walking in the books, but maybe more the atmosphere?

    I don’t think you know me, but I know you… just look behind you on the road… No, really, from the 40 days a few years back, when you were there with Steven, Chaitanya and others. Very lovely year that was, to watch, to hear, to experience. The commadery of your guys there really fill my heart, now I think back of it. And I saw you a few times in Loenen.

    I love your site by the way and your stories. Clicking the headings at the top, I read the “Your support” part. You wrote today that you can’t believe that anyone would come to fly and walk with you. Well, today, riding to work, I thought to myself: at the moment after worldpeace for all men and nature, that first, the next thing I would LOVE to do right now, IS to walk with you. I like a hike myself, I like a run myself, I like a bikeride myself. A physical challenge in general. Finance, but mainly a young family which I am a part of now, is stopping me.

    The support, like Steven said, Zandvoort or Tilburg for that/my matter, isn’t on route, but I would offer you a bed, all the food you want and stories to share. Riding on my bike to work (19k single) I thought, the money I save on this day with petrol is for Thomas. I thought, one week a month is for Thomas, so that is usually 2 bikerides to work: 9 euros a week. Usually a bar of pure chocolate week I can miss. So every month 10 euros for you, pale. Riding for Thomas I was thinking on the way back, trough the dark forrest. This month is on it’s way.

    Keep sending the stories. And I would love more picturas!

    Do you know this one of a ‘naamgenoot’? Thomas Paine: The World is my country, all mankind are my brethren, and to do good is my religion.

    All the best, buddy! Henk

    • Dear Henk,

      I do know who you are and am really touched by your message and intentions. Thank you so much for supporting me in these ways. I am investigating the possibility of making a gallery on my website, but that ain’t that easy as I hoped. I’m no real photographer, but images can illustrate my stories a bit.

      All the best for you and your family!

  52. Hej Thomas,
    we are happy to hear that you arrived savely in the big city … and that your shoes also managed the last 200 km without breaking into pieces .
    enjoy your days there and build up some gorgeous memories!
    Big hug, Olivia & Jürgen

  53. Beste Thomas,

    Even de stilte is je niet altijd gegeven. Bedankt voor de mooie filosofische overpeinzing. Het geeft te denken als religieuze plaatsen verworden tot toeristische attracties. Bezoekers raken van god los. Begrijpen waarschijnlijk niet wat devotie betekent. Het feit dat men jou fotografisch heeft vastgelegd, zegt iets! Herkende men in jou de authentieke persoon die in deze omgeving logisch acteerde? Het is duidelijk dat op deze plaats devotie en toerisme niet goed samengaan. Op mijn reizen door Engeland in het verleden heb ik betere oplossingen mogen ervaren. Je schrijft overigens niets over het uitbaten van een restaurant en een souvenierwinkel. Schokkend beeld? Kortom, ondanks de hoge entree, heeft het weer een mooie toevoeging opgeleverd voor jouw digitale boekwerk. Of mensen nog religieus zijn, kunnen wij ons steeds afvragen? Of de zijnsleer nog iets betekent, kunnen wij ons ook afvragen? Door de eeuwen heen zien wij voortdurend een beweging van leer en tegenleer. These en antithese. In ieder geval voor nu doe ik mijn beide duimen omhoog voor jouw doorzetten. Dit geldt tevens voor jouw digitale boekwerk tot zo ver! Tschüs.
    Marcel T

  54. it feels as if we knew you for years, not only since friday afternoon!
    we were so excited and it touched us really deep when you called, if you could stay one more night – and we are so sooo glad you took the courage to call – although you already left as a friend – not just a guest – on the first attempt.
    It was such a precious time we could spend together and we are more than up for a revival – or two.. or three… the more the better 😉
    may god bless you so so much on your journey through europe – and into yourself!
    you are such a very special person – in general and gladly now also for us 🙂

  55. Beste Thomas,
    Jouw lef staat nog fier recht overeind. De wereld blijkt helaas nog steeds een groot schouwtoneel. Een ieder krijgt zijn deel. En dat is niet veel fraais. Koester daarom de kleine dingen in het leven van alle dag. Jij hoef je voorlopig niet schuldig te voelen. Dwarsliggers houden de boel bij elkaar. Ondernemen is entertainen. En dat doe je! Vrijheid blijkt niet vanzelfsprekend. De emoties van mensen zijn op dit moment meer huilen dan lachen. Dat is gek. Want een dag niet gelachen is, is een dag niet geleefd. Hoe staat het op dit punt met je? En dan het huilen! Een goeie huilbui kan stevig opluchten. Die momenten dienen wij in te bouwen in het leven. Het niet uiten van dit soort gevoelens kan bij ophopen, leiden tot hetgeen je recent hebt gezien. Depressieve blikken in ogen van mensen die geen richting weten te geven aan hun leven. Jouw leermoment is wederom en gelukkig zichtbaar gemaakt. Breng jouw gevoel verder in balans tussen de momenten van ” hallo” en “tot ziens”. Jouw toekomst zal dat gaan uitwijzen. Ik hoop dat je over enige tijd na afloop van de tocht het volgende kunt schrijven; “Ik heb vooral geleerd dat je je rugzakje licht moet houden”.
    Ik kom terug op jouw gedachten. Het blijft helaas niet bij bidden alleen, maar ieder begin is er één! Tschüss.
    Marcel T

  56. Hello Thomas,

    No questions for you.
    Just letting you know that I enjoy it soo much, to reading your stories each time. Just keep on posting them. I always read them and it makes me wonder how I would feel, to walk your steps and experience this sense of freedom you describe so beautifully.

  57. Beste Thomas,

    Jij blijft charmeren met deze tocht. Een zwerver kan niet verdwalen. Het gaat om hoofd, hart en handen. Heb het leven lief. Tel jouw zegeningen! Blijf vooral dicht bij je zelf. Je moet ook vooral blijven filteren. Het is net als met koffiezetten, hoe beter je filtert, hoe sterker de koffie wordt. Belangrijk voor ons allen geldt, doorgaan met ademhalen. Je spreekt over vrijheid. Welke vrijheid? ……. In gebondenheid!
    Kijk ook vooral naar bomen. Zijn ze sterk geworteld dan staan ze stevig. Deze bomen kunnen dan heel veel doorstaan. De leermomenten duiken overal op. De samenhang van innerlijk en uiterlijk. Het veranderende beeld is de creativiteit. Het bereiken van harmonie, duidt de wijsheid.
    Het is een proces van opbouwen en afbreken. Afbreken kan zo gepiept zijn. Opbouwen daarentegen kost tijd. Kortom roerganger, jij stuurt en neemt het heft in eigen hand. Tot slot blijft dat cijferwerk wel interessant. Een kijkje in die keuken dwingt je om overzicht te houden. Me dunkt niet verkeerd! Ik luister mee met jouw muziekstuk in Oostenrijk. Tschüs!
    Marcel T

  58. Lieve Thomas,
    Wat is het toch bijzonder als je merkt dat er geen verleden of toekomst is, alleen slechts het nu. Dan is er ook geen antwoord op de vraag waar je vandaan komt of waar je naartoe gaat. Je bent, meer niet. Alleen maar zijn. Dat doet me denken aan mijn vader over wie ik je de vorige keer schreef. Toen hij thuis kwam uit het ziekenhuis zei hij: ik hoef nu dus alleen nog maar te zijn. Als ik dat hoor, geeft mij dat een enorm gevoel van vrijheid. En in die vrijheid kun je handelen, keuzes maken enz., maar heb je altijd de mogelijkheid om nieuwe keuzes te maken. Iedere stap is vrede zoals Thich Nhat Hanh schreef.

    liefs,Kripa

  59. Hoi Thomas

    Concerning the counting; Are the men or are the women adressing you more ?
    Are more men or are women curious of what you are doing and talk to you or is there no difference? do you make a difference if you want to know something ?

    Just curious 😉

    Petra vrieling

  60. Beste Thomas,

    Jij laat je gelukkig nog niet uit het veld slaan. De voorzienigheid heeft weer een hand gehad met het treffen in de hostel. Prachtig ingevuld. En je hebt het goed gedaan door eerst jouw basis te herstellen met de nieuwe tablet/camera. Vooral plaatjes zijn handvatten voor verhalen, overdenkingen en reflecties. Mooi te lezen dat je je kranig hebt geweerd in bepaalde omstandigheden. Het is duidelijk dat de omstandigheden jou uitdagen om creatief te zijn in de voortgang van de route. Vanaf hoogte mag Passau gaan komen. Daar kun je wel weer een match maken met de Donau. Ook op jouw route geldt dat je grote slagen kunt maken, maar er zijn ook momenten dat je slechts kleine stapjes maakt. Berusting is zo af en toe een schone zaak. Ook van mijn kant geldt dat volgen meer betekent dan slechts dat. Research (huiswerk) met kaarten en achtergronden worden opgepakt. Tot slot heb ik ook momenten dat ik zeer aan je denk. Kortom je bent zeer zeker niet alleen op weg. Deze week afgesloten met mijn nieuwe studenten. Komende week ontrolt zich het vervolg. Nu je toch in Beieren bent, eindig ik met de woorden van daar: Grüss Gott. Tot spoedig.
    Marcel T

  61. Namaskar Thomas,

    Elk berichtje van je lees ik met aandacht en plezier; het inspireert me hoe jij je pad met mij cq met ons allen deelt.
    Op mijn beurt stuur ik jou mijn glimlach, waardering en steun.
    Blijf lopen, blijf delen – geven en ontvangen – stromen.
    Dat probeer ik ook.
    veel liefs, hugs,
    Gauri

  62. Hoi Thomas,

    Heel begrijpelijk dat het lastig is om veel alleen te zijn met je gedachten. Zou iets zijn waar ook ik het meest mee zou zitten. Goed om te horen dat het wel weer beter gaat. Hopelijk helpt het te weten dat er veel mensen je avonturen volgen van een afstand. Veel plezier en succes nog. Zou toch heel tof zijn als je binnenkort Duitsland door bent gekomen!

    Groetjes,
    Jeske

  63. Hoi Kerel!
    Wat een pokken-eind heb je alweer gelopen sinds ik je voor het laatst berichtte! Hou vol jongen!
    K. en ik hebben samen een hele fijne vakantie gehad; heel basic met ons retro-caravannetje! Veel gefietst en mooie dingen gezien. Ik denk vaak even aan je op allerlei momenten. ‘Waarzouienuzijn’ en zo.
    Zelf ben ik al weer drie weken aan het werk; in de schoolvakantie. Never a dull moment als je verantwoordelijk bent voor een grote school-locatie; alles is ondergelopen tijdens de stortbuien die jij , naar ik hoop, ontlopen bent.
    Shit happens.
    Ik zal je de komende weken weer frequenter mailen!
    Keep on walkin’!
    Een Big Hug van Bartje.

  64. Beste Thomas,

    Dank je voor jouw bespiegelingen. Een mensen-mens wil onder de mensen zijn. Dat kan op vele wijzen. Zo een manier kan zijn, dat je in omstandigheden met velen te maken hebt bijvoorbeeld beroepsmatig. Dan kan in zo een omstandigheid vaak even de stilte of je terug trekken in huis (my home is my castle) de goede reflex zijn. Er zijn een aantal zaken heel duidelijk. Voor een goede Hamam hoef je echt niet naar Istanbul te gaan! Jouw geplande route kun je altijd in delen opsplitsen. Dat impliceert stoppen op een bepaald punt, en vervolgens op een later moment aldaar de route weer oppakken. Vele mensen handelen vaak aldus met hun pelgrimroutes. Een einddatum voor jouw voettocht is niet echt bepaald. En, ik stip het toch maar aan. Bij vlagen heb je last van afkickverschijnselen van een jarenlange relatie! Dat is niet erg maar het is wel een leermoment. Vervolgens wil ik nog terugkomen op jouw centrale vraag. Ook met jouw achtergrond kun je weten dat de vraag stelen betekent, dat je het antwoord kunt geven. Al jouw aspecten van jouw persoonlijkheid in brede zin zijn al die lijnen, die samen het antwoord vormen op de gestelde vraag! Nog een laatste opmerking voor nu. Van het concert des levens krijgt niemand een programma. Jij schrijft het muziekstuk zelf. Laat het klinken!
    Met gepaste groet,
    Marcel T

  65. Hey Thomas!

    Ik lees ook iedere keer weer je verhalen met plezier! Iedere keer weer zegt er een stemmetje in mijn hoofd: die kerel heeft echt lef en moed! Niet alleen dat je naar Istanbul aan het lopen bent, maar ook dat je al je gedachten en gevoelens met ons durft te delen, dat vind ik echt heel moedig van je!
    Tijdens onze vakantie in Frankrijk was er steeds een liedje op de radio dat me aan jou deed denken: ‘sur ma route’ van Black M. Ik weet niet of je hem kan bekijken, maar dit is de link: http://www.youtube.com/watch?v=U-Z_bZS8t3M

    Loop ze, want je kan het! Het is tenslotte slecht een kwestie van de ene voet voor de andere voet zetten 😉

    Liefs,
    Wieteke

  66. Dear Thomas,

    I really enjoy reading your story’s! You are so strong and I admire you’re way of how you handle little problems but also the wonderful thoughts you have and share with us. You have made it already to Austria!! Wow! Walk on, walk on and good things still happen. I’m sure you can make it happen and someday you will meet someone to share you’re life with. Keep up the positive thinking and I look forward to you’re next writing!

    With love
    Marita

  67. Hi, Thomas,
    It’s been a while since I looked at your site. It’s quite an adventure and you live from day to day. Google Maps calculated that you have to walk 415 hours of walking or 2013 kilometers! About your phone: check if the local Aldi has an offer for Wolfgang phones. Very cheap and very dependable. Just switch your SIM card.
    Have a good walk and until next time,

    Carst – also greetings from grandma Aalst

  68. Hi Thomas,
    It was a real pleasure to meet you, to be with you and to walk with you for one day. Although I was really tired after our 35 kilometers (without the 22 kilo backpack that you carry with you!)
    About this angel you met: you know: other people are like mirrors, so if you know how to recognize an angel, you must have some wings on your own back

  69. Beste Thomas,

    Je bent duidelijk op de “Romantische Strasse” beland door toeval of niet? De mobiele telefoon die niet werkt, is best een handicap. Maar communiceren kun je altijd. Dat Heilig Bloed altaar doet dat eveneens. Heb je het goed bekeken? Mensen communiceren. Het kunstwerk communiceert. En dat doet het al eeuwen. Blijkbaar van alle tijd. De intentie van toen, laat nu nog steeds vreemdelingen spreken, zelfs van verre. Dit zegt heel veel. Bepaalde plaatsen blijven trekken. Kijk goed om je heen. Torens horen daarbij. Stenen tekenen van onze samenleving. Monumenten van cultuur, geloof en macht. Kentekens in stad en land rijzen en wijzen. Misschien voor allen een herkenning. Het doet mij denken aan die figuurlijke piketpalen die je gaande jouw voettocht hebt geslagen. Al die piketpalen kun je spreekwoordelijk verbinden tot een geheel door lijnen te trekken. Aldus krijg je contouren van een nieuw geheel. De vraag of het beeld inmiddels een perspectief biedt, kun je zelf van antwoord voorzien. En die Engelen moet je maar koesteren. Het is mij in ieder geval drie jaar geleden heel duidelijk gebleken. Na een niet voorziene en onfortuinlijke slippartij met mijn auto bij Spa. Mijn echte reactie kwam een paar dagen later in de basiliek van Echternach. Dat was voor mij het moment van reflectie. En je merkt het bij deze. Het leven gaat voort. Ik wens je inspiratie.
    Marcel T

  70. Beste Thomas,
    Prachtige wederwaardigheden mogen jouw volgers met jouw delen. Dat doe ik derhalve ook. Het blijft fascinerend om na enige dagen ( vakantie in het binnenland met de auto) jouw verhaal weer op te pakken. Heel inzichtelijk om de staat na 28 dagen op te maken. Het is nu voor velen duidelijk. Jij hebt veel volgers en zoals blijkt, intrigeert het om te delen en te reageren. Je maakt wat los. En dan die worsteling van je. Het is van alle tijd en een ieder krijgt er mee te maken. Ik kan je bevestigen dat ook ik momenten heb ervaren dat je zelfs jezelf niet vertrouwt. Hele gekke momenten zijn dat. Maar ook hier geldt, een aantal van jouw volgers lieten dat al blijken, twijfel niet aan jezelf! En ook ik kan je meegeven dat kwetsbaar opstellen niet erg is. Het werkt vaak als zuurstof. Er ontstaat een nieuwe “boost”. Het werkt. Je laat op die manier zaken kantelen. Anderen zullen dat oppakken en ook die zullen gaan kantelen. Het is net als met bepaalde stenen, lichtval en kantelen leveren nieuwe perspectieven op. Hoe mooi kan het leven zijn. Zit hier niet een Yin Yang moment? Volg het licht en daarom het leven. Uiteraard worden jouw volgende bespiegelingen “en route” met genoegen afgewacht. Tot spoedig. Met inspirerende groet,
    Marcel T

  71. Ha die Thomas,

    Wat knap om al je twijfels zo neer te schrijven!
    Je vraagt je veel dingen af en met het afvragen komt ook het antwoord, je bent namelijk zelf het antwoord. Je bent een mens met twijfels over zichzelf, over vertrouwen en angsten overwinnen. Het zijn- zo is mijn ervaring- de levensvragen die iedereen kent en die telkens terug komen. Niets menselijks is je vreemd!
    Een verandering afdwingen, een duwtje in een andere richting, dat komt vanzelf als je daar klaar voor bent of als omstandigheden je daar toe reden geven. Jij hebt jezelf een enorme duw gegeven door deze weg te kiezen.
    Door te zien wat je minder sterke kanten zijn, heb je de mogelijkheid die te accepteren of om het anders te doen. Eerst komt het besef en dan -soms snel, soms langzaam- de verandering. Dat ligt er aan of je er klaar voor bent, het zijn de eigen keuzes die je maakt.
    Door angst te delen en onder ogen te zien, wordt die minder groot en gevaarlijk, de eerst stap.
    Elke eigenschap heeft altijd een andere zijde, je hebt ze dus beide: angst en kracht.
    Veel woorden om te zeggen: vertrouw op jezelf! Volg je pad, zoals het goed voelt.
    Jij bent de enige die de antwoorden heeft. Anderen kunnen een nieuwe zienswijze geven, ervaring delen. Jij bent degene die daar wat mee doet! Ik bewonder je dat je deze vragen nu kunt en durft stellen.
    Goede reis, en een warme hand op je schouder,
    Yvonne Snikkers

  72. Lieve Thomas,

    Wat een prachtige inzichten deel je! Wat bij mij opkomt is: accepteren wat is. Zoals Vasudeva het zo mooi verwoord: be evenminded.
    Mijn vader is vorige week naar het licht gegaan en deelde in de laatste weken dat hij in het aardse was ook zulke prachtige inzichten. Toen hij thuis kwam uit het ziekenhuis zei hij: dus ik hoef nu alleen nog maar te zijn. Meer is niet nodig. En ik besefte zelf ook dat ik onvoorwaardelijk van hem hield en dat hij daar niets voor hoefde te toen, alleen maar zijn. Mooi he. En toen een oude vriend hem opzocht een aantal dagen voor hij naar het licht ging, zei hij, toen de vriend hem zei dat hij nu wel erg ziek was: Ik ben niet ziek, mijn lichaam wil niet meer. Met de hele familie hebben we hem thuis mogen verzorgen tot het einde en dat was een waar geschenk, hoe vreemd dat misschien ook klinkt. Zo zie je hoe het leven blijft verrassen. Ik had zelf nooit kunnen bedenken hoe ik dit proces zou ervaren. Dat ik me steeds door licht en liefde omringd heb gevoeld. Dat ik veel moest huilen, niet van verdriet, maar om te zien met hoeveel liefde iedereen hem verzorgde. Thomas, ik wil je vragen een kaars voor hem te branden als je weer een kerk opzoekt.
    Dat je nog maar veel mooie inzichten mag ontvangen op je tocht en wat je zelf al hebt ontdekt doet mij denken aan De Alchemist van Paulo Coelho.
    Big hug,
    Kripa

  73. Ha lieve Thomas,

    Een questie om over na te denken en die ook mij vaak bezig houd.
    Ik heb er het volgende op gevonden en misschien helpt het jou ook.
    Als het leven zelf je steeds confronteerd met de dingen die je eigenlijk niet durft is het tijd je angst te gaan over winnen.
    Zolang je je afvraagd of je iets moet gaan doen wat je niet durft is het nog niet echt aan de orde tenzij het een vaardigheid betreft die handig is om te beheersen.
    Als straks blijkt dat buiten slapen echt te koud wordt, zul je vanzelf de behoefte voelen je angst te overwinnen en bij mensen aan gaan kloppen. Misschien kun je tot die tijd wachten en het opnieuw in overweging nemen.
    Ik vind het mooi dat je zo eerlijk kijkt naar jezelf en het met zoveel mensen durft te delen. Deze pure kwetsbaarheid is een grote kracht van jou. Zodra je gaat ervaren dat de deze kracht de positieve kant is van de angst voor afwijzing,is je hart open.
    Het is een prachtige ontwikkelingsweg die je gaat. En vertrouw erop dat je het goede doet op het juiste moment.
    Je wordt geholpen en gesteunt door zovelen…….
    Veel liefs , je moeder.

  74. Namaskar Thomas

    I am so inspired by what you share, particularly today. The sharings from your diary are feelings that I identify with very much. I think adventures like these are really about finding ourselves. In walking the Camino last year, I saw (and see more now) that it was a journey towards greater self acceptance. When I started, I did not realise how hard I pushed myself to walk it “by the book”; anything less would not have been good enough, to me. It took an ankle injury and a forced stop to help me to start to see that it really did not matter if I walked it or not. That was not what it was about. For me, it was about seeing that it was about being okay with myself, in myself. And this applied to the Camino in Spain, and the ongoing Camino of my life.

    I am also very fearful of new things so recently, I have been consciously pushing myself to do things that make me uncomfortable. And when I do, it is never as bad as I feared.

    Every step, no matter how small, takes us further along our journey.

    Wishing you love and joy on your adventure
    Aarti

  75. Mooie, fascinerende samenvatting van allerlei facetten van je reis tot nu toe ( 20 kevers versus 100 muggen 🙂 ). En ik ben dus een van die 130 die je blog leest en tot nu toe niet reageert. Maar ik volg je tocht digitaal met veel interesse en plezier.
    Hopelijk worden de komende vier weken weer net zo fascinerend, leerzaam en vast ook weer heel anders…
    Groetjes, Vera

  76. Lieve Thomas,

    Ik heb al een poosje het gevoel dat ik iets aan je wil schrijven ter support, maar telkens weet ik eigenlijk niet goed wat ik dan moet schrijven. Daarom geef ik je gewoon rechtstreeks de intentie die erachter zit: ik wil je laten weten dat er mensen zijn die aan je denken, die je vanbinnen steunen zonder dat je het misschien weet. Ik wil je veel vertrouwen en kracht toewensen en ik ben heel benieuwd wat deze reis je allemaal op gaat leveren of juist niet op gaat leveren (maar dat is misschien ook weer wat op zichzelf).

    Liefs, Karuna

  77. Lekker aan het tellen Thomas! Ga zo door 😉
    Leuk om te lezen hoe het gaat! Geniet van je vrije dagje en de nieuwe avonturen!

    Knuffel

    p.s het armbandje heb ik nog steeds om. Bij jou ook nog niet gesneuveld?

  78. 28 dagen al! wow… ik vind het vooral echt mooi hoeveel mensen je iedere keer bereikt met je verhalen. Jouw tocht is dus echt een universele inspiratiebron 🙂 en de kevers zullen je dankbaar zijn. 😉 geniet van je vrije dag vandaag! Veel liefs en respect uit Best

  79. Nou, Thomas, dat ( wat Petra dacht) was dus precies hetzelfde als wat ik dacht! Ik volg je zo af en toe door mijn eigen werkzaamheden door. Op de kaart kun je zien dat je al ver DL in bent gelopen. Echt super! Ik hoop dat de blaren snel weggaan en dat je er dan ook minder last van gaat hebben.. Goede reis!

    X

  80. Hoi Thomas
    Dat is natuurlijk niet de bedoeling; ,dat we met zovelen in gedachten met je meereizen zonder iets van ons te laten ” horen”.
    Ik heb geen reis of loop adviezen maar lees met veel plezier je verslagen en kijk altijd uit naar je volgende verslag. Wens je vandaag weer een goede dag met mooie ontmoetingen
    Groeten uit Wijchen

  81. Beste Thomas,

    Geen verkeerde weg die je bewandelt. Die Rijn is wel een levensader. In overdrachtelijke zin kun je dat breed invullen. Het wijst ook altijd een weg naar nieuwe perspectieven. Een rivier vormt een verbinding. Het kan ook leiden naar een bron. het kan ook uitmonden in iets dat niet wordt verwacht. Ja, en die “Deutsche Eck” is zo een mooi kruispunt van leven. Toeval bestaat niet, maar dat blijkt vaak anders te zijn. Heel wijs van je om toch dat hotel te doen. Een goed moment van reflectie. Op de drempel van Worms zijn er wel weer mooie momenten van inspiratie. Houd goede moed. Het leven is vol van interessante ontwikkelingen. Tot nader bericht. Marcel T.

  82. Hoi Thomas,
    Al eens gedacht om schrijver te worden? Wat kun jij je gedachten en belevingen mooi in (vituele) inkt omzetten!
    En wat een moed om deze reis te beginnen, met een mooi doel. Hou vol en blijf lopen, maar sta geregeld stil om te genieten van wat er om je heen gebeurt en te zien is.
    Je zult vast af en toe eenzaam zijn, maar je bent niet alleen. In gedachten lopen er vele vrienden, familie en (on)bekenden met je mee.
    Joost is nu op zijn eigen kleine pelgrimroute op de fiets in Spanje. De groeten van hem en van Tim die in Valencia is. Joost gaat daar een dagje langs 🙂 .

    Ik vroeg me af of je ook muziek luistert, zoja, dan wil ik je een mooie cd via de dropbox sturen. Het heet antidotum tarantella, tegen liefdesverdriet en om zowel vrolijk als stil van te worden. Het is middeleeuws italiaans en prachtig.

    Groeten vanuit een warm Utrecht,
    Yvonne

  83. weer een mooi verhaal.keek er al een paar dagen naar uit. Eigenlijk blijken we toch kuddedieren te zijn, die blij kunnen zijn met een medemens, al moet je zelf je weg bepalen. Leuk dat jij toch vaak zulke lieve mensen ontmoet . Soms ga je denken dat er alleen maar ego’s op de wereld zijn,maar jij ervaart anders. Gelukkig. Goede voortzetting. Liefs oma. T

  84. Hoi kerel!
    Wat een mooi verhaal weer!
    We zitten het hier samen voor ons caravannetje in Picardië te lezen en verwonderen ons weer over de bijzondere mensen die je ontmoet!
    Voordat je vertrok hadden we het daarover, weet je nog?
    Het ligt in de aard van de mens om goed te doen; daar ben ik van overtuigd!
    We hopen dat je nog veel (bescherm)engelen mag ontmoeten on your ‘wrong way’ want ze bestaan!
    Een dikke kus een warme omhelzing ; Karin en Bart.

  85. Hee Thomas,

    Goed bezig zeg, echt ongelofelijk hoeveel je in zulke korte tijd al hebt afgelegd! Hopelijk wordt het met het prachtige Duitse landschap zo langs de Rijn makkelijker om in je eentje op pad te zijn. Het is echt leuk om je verhalen te lezen!

    Keep up the good work!

    Maartje

  86. Hé Thomas!
    Je gaat goed, hoor! Je mooie avontuur is al lekker op stoom gekomen. ik vind het erg leuk om je berichten te lezen, je bent een goed verteller. Denken aan thuis is onafwendbaar als je alleen onderweg bent, net als de verleiding om terug te keren. Maar je gaat altijd verder, eenvoudigweg omdat je er nu eenmaal aan begonnen bent. Ik herken je rusteloosheid om weer verder te gaan, om opnieuw in de cadans te komen. Vergeet echter niet halt te houden op de mooie plekken, om te genieten van het moment en tot je door te laten dringen dat ergens werkelijk bènt. Je bevindt je immers in de situatie waarin tijd en plaats parallel aan elkaar voortschrijden, en dus ook voorbij gaan. Zet hem op!

  87. Ha lieve Thomas,

    Nog maar net twee weken van huis en al zoveel achter je kunnen laten en geen verwachtingen van de toekomst hebben…….
    Leven met wat de dag je brengt in ieder moment……..
    In amper twee weken meer thuis dan je thuis zou zijn……..
    Dat is vrij zijn. Dat is mooi.
    Ontroerend ook dat je de Rijn als oude vriend weer ontmoet hebt. Dat roept veel mooie herinneringen bij me op.
    ” Ga zo door” klinkt een beetje jufferig maar ik meen het wel.
    Hug en kus mama.

  88. Hi Thomas!
    So good to read that you’re doing fine! Must be great to feel all that freedom! Wish you many more wonderful experiences and enjoy the River! I hope it is not too hot to walk!
    With love
    Marita

  89. Hello, Thomas. I am planning a similar trek from either Vienna or beginning of E8 (Ireland). Sedat Cakir forwarded me your website and I look forward to tracking your journey. I am especially looking forward to reading about your experience with accommodations. Goede Weg!

    • Hi Omar,

      Thanks for dropping by. So far I’ve spend the night in numerous ways. I have a tent with me in which I sleep most nights. Just in the woods or the fields. I’ve stayed at a camping once, took a hotel for a night, spend two nights by people at home and spend one night in a guesthouse.

      It’s not hard to find a place to stay. If you want, for this part of the trek, you could do without tent. But it’ll make the hike a lot more expensive. Have you decided your route already?

      All the best,
      T.

  90. Hey Thomas, voor de eerste keer heb ik tijd kunnen nemen om echt op jouw website te kijken. Wat een avontuur!! Heel leuk om te lezen!! We blijven je volgen. Succes!! Lieve groetjes namens ons allemaal, Tine xxx

  91. Nice to read about your progress. After the rain, sunshine had come finally. I hope you will enjoy the sun after and sometimes maybe through the clouds. You are walking now in a part of Germany my husband and me love te go to. It’s beautifull and the people are friendly. I hope you will meet those people. Best greetings on your way!

  92. Yes, freedom… Free of everything! Get more and more and more, there is nothing you ‘have to’, ‘should’ or ‘shouldn’t’. Leave those concepts for what they are and enjoy what YOU are.

  93. You arrived at our home yesterday in the afternoon and I was glad that I was at home in time to welcome you! It was very nice meeting you again after a couple of years. And we had a nice evening watching together the Football match. Unfortunately the match took more time and we went to bed too late. So a very short night to sleep because we had to leave early this morning for work. You were all packed up again and hopefully you had a good walk today with sunshine and nomore rain! Wishing you all the best and good luck! Have a nice walk and we stay tuned!!
    xx

    • It had been long since I’ve been to Bingelrade. But the welcome you gave me was as if we’ve seen each other so often. The short night of sleep did me more good than a night in any tent, I tell you! Thank you so much again. I’ve even got some fresh clothes to put on now! It all means a lot to me. Next time I hope to encounter your daughter there as well.

      With love,
      T.

  94. Beste Thomas,
    Dank je voor jouw wederwaardigheden. Gods wegen blijven immer ondoorgrondelijk. Maar met goede inspiraties van alles om je heen, kun je de kracht putten om voort te gaan op jouw route. Ja, en dan die regen. Zijn dit nu tranen van treurnis of tranen van vreugde? Of is dit vocht van leven dat gaat komen? Een ding is zeker. Het is een noodzakelijkheid voor alle levende wezens. Geniet derhalve bij gelegenheid van een goede douche. En daarna gewoon weer verder trekken! Het ga je goed.
    Marcel

  95. Hoi Thomas, een hele fijne en inspirerende wandeltocht toegewenst! Indrukwekkende en inspirerende plek, het TM klooster. Ben er zelf ooit omheen gewandeld. Zal je avonturen blijven volgen (en oma Aalst ook, ik maak een snelkoppeling op haar bureaublad). Groet, Carst

  96. Hoi Jongen;
    Hier regent het al de hele dag!
    Ik hoop dat jij het droog hebt gehouden.
    Fijn dat je een kaarsje voor ons hebt aangestoken; we zullen voor jou regelmatig het zelfde doen.
    Benieuwd of er vanavond vreugdekreten door Duitsland klinken !
    Wellicht kun je de wedstrijd weer ergens volgen!
    Heel veel groeten van Karin en Bart

  97. dear Thomas, might it be that life questions want to be lived in stead of being analysed to find answers????? But it is wonderful to read how you question your experience. I have deep respect for you and your journey, both Camino and Inside.
    Love, Indu

  98. Thomas, wat je schrijft kan ik heel goed begrijpen.
    Ik heb afgelopen jaar het laatste deel naar Santiago gelopen. Grote stukken alleen en in stilte. Na een tijdje wordt het ook in je hoofd stil. Kijk maar wat er op je pad komt. Verwonder je. Vraag je niet te veel af. Laat maar komen wat er komt.
    Goede tocht wens ik je en ik lees het wel weer.

  99. It is really nice that you are taking this time out for yourself by walking. On this journey you will find out a lot of things about yourself that will surprise you. Learn from it. You are right sometimes we want to fast forward life to experience a particular event, we have to wait it out as the result may be the same but the experience and the lesson maybe different. Wishing you success on your journey.

  100. Your words are a sign of the freedom you are living. Maybe freedom isn’t without pain, maybe it’s an inherent part of it? You choose not to be a victim of life, not to flee from the pain. It seems to me you are searching for a way to live the freedom life is offering you, to live life completely, to its fullest way. Pain is a part of that. But not the only one!

  101. Thomas! Het is leuk je ervaringen te lezen. Ook al kan ik er niet fysiek bij zijn, ik loop vandaag een paar kilometer met je mee. Denk aan me en ik zal er zijn. Have a good one buddy!

    Steven

  102. Ha Thomas!

    Vol verwondering (en vooral heel veel béwondering) lees ik je verhalen. Heel erg gaaf dat je dit doet en die manier waarop je er over schrijft: wow! Put hoop uit alle berichten die je dierbaren hier voor je schrijven, put hoop uit de religie en liefde die je onderweg zult tegenkomen en put vooral hoop uit jezelf. Veel succes, geniet ervan!

    Liefs,
    Marte

    • Hey Marte, dank je. Al die berichten zijn inderdaad overweldigend. Ze helpen me echt de eerste dagen door te komen. Jij dus ook!

      Liefs,
      T.

  103. Lieve Thomas,

    Inmiddels ben je al onderweg. Het is zo mooi dat je je hart volgt. Over een half jaar zijn wij er nog steeds, staan we in de keuken en kletsen we over jou reis en de dingen die wij hier mee hebben gemaakt. Ga je eigen weg, we denken aan je!

    Dikke knuffel en liefs
    Leanne

    • Ha Leanne, je hebt je weg gevonden! Leuk dat je nu ook af en toe op m’n site kijkt! Dat me erg goed. Pas goed op Anneloes hè!

      Kus,
      T.

  104. Hoi Jongen!
    Het was een mooie dag om je queeste te beginnen.
    En het wordt een mooie nacht!
    Weet je in gedachten vergezeld van heel veel mensen die van je houden; dan zal je je op wat minder mooie dagen en nachten vast minder eenzaam voelen.

    When you walk
    Through a storm
    Hold your head, up high
    And don’t be afraid, of the dark
    At the end of the storm
    Is a golden sky
    And the sweet silver song
    Of a lark

    Walk on, through the wind
    Walk on, through the rain
    Though your dreams be tossed
    And blown

    Walk on, walk on
    With hope, in your heart
    And you’ll never walk alone
    You’ll never walk alone

    Welterusten en goede reis

    • Dag Bart, vandaag de eerste regenbuien getrotseerd met je lied in mijn hoofd. Dat deed me goed. Hoewel veel mensen aan me denken voelt het soms toch eenzaam. Ik moet nog even aan mezelf wennen denk ik. Ik heb een kaars voor je gebrand in Kevelaer vandaag.

      Alle goeds,
      T.

  105. Dear Thomas, dear love,

    “And still, after all this time, the Sun has never said to the Earth, “You owe me.” Look what happens with love like that. It lights up the sky.” – Hafez

    We said goodbye to each other step by step. In the weeks that past, we learned to let each other go. Today I walked with you from the front door of -what was until today- our shared house, till ‘De Duivelsberg’. There we said goodbye. For me, it is really hard to imagine that the rooms which were once filled with our love and laughter, will never be inhabited by the two of us anymore. On every corner of the streets of Nijmegen, there is a memory about us. Still, I don’t feel today was a definitive goodbye. The times we spend together and the deep connection we have; nobody can take these away from us. The only possible decision to make at this moment was to let each other go, so we will both be able to grow in our own way, and for what the future brings: Allahu ‘Alim (only God knows). Nothing is irreversible, and now it is your time to start an adventure. Enjoy your freedom to the fullest. I have the utmost confidence in you. I will be your first, last and most enthusiastic supporter. We will definitely meet again in our minds, memories, dreams, calls, letters and… in Istanbul. See you when you get there Krullie. I am proud of you.

    Lots of love, Anouk

  106. Ik vind het erg interessant wat je schrijft over alleen zijn, en jezelf definiëren aan de hand daarvan. De verhouding met anderen houdt mij ook erg bezig, dus is het voor mij inspirerend om dit te lezen. Ik wens je toe dat je je werkelijk gelukkig mag voelen in je eigen gezelschap. Ik merk in mezelf de neiging om mijn eigen gedachten en ervaringen hierover te delen, maar denk eigenlijk dat je daar geen behoefte aan hebt dus laat ik het hierbij :).

    Veel liefs, ik denk aan je vanuit Trinidad.
    Karuna

  107. Hej Thomas,

    Heel tof en spannend dat je nu echt vertrokken bent. Uiteraard geloven we in je en supporteren we je :). Heel veel succes en ik ben ervan overtuigd dat je deze reis tot een succesvol einde kan brengen. Benieuwd naar al je verhalen!

    Groetjes,
    Jeske

  108. Hee Thomas,

    Ontzettend veel geluk, gezondheid, vriendschap, liefde, inspiratie en voorspoed tijdens je reis gewenst. Dat het een mooie reis mag worden, die je je hele leven lang bij zal blijven!

    Daarnaast (sorry voor de late reactie hierover :S), kun je op CS invullen voor wanneer (‘Date is flexible’ kun je dan ook aanvinken) je verwacht in welke plek ongeveer te zijn. Je kunt dan mensen persoonlijk een request sturen, en daarbij aanvinken ‘Show this request also to others’ wat je kansen op een crashplek absoluut zullen vergroten .. Je kunt zo al ruim vooraf aangeven wanneer je verwacht waar ongeveer te zijn en dat je daar dan iets zoekt om mensen te ontmoeten en overnachten.

    Mocht je nog vragen hierover hebben, schroom niet me te contacten!

    Toi toi toi, heel veel succes, je kunt het!
    ‘Don’t dream your life, live your dream!’

    Liefs,
    Nikkie

  109. Good times to come, Thomas! I hope you will enjoy silence on your way. To me it is the best companion along time of fear and joy. It takes you to the center of your existence en lifts you up to something we can’t imagine or define in words. You know it already. I wish silence will be along with you on your way.

  110. Hey Thomas!

    Jaren hebben we naast elkaar gewoond (ofjah bijna dan ;-)) en ik heb je leren kennen als een enorme relaxte gozer! Altijd in voor een praatje, betrokken, slim, reflecterend maar altijd goedlachs!

    Het is dan ook voor mij een aparte ervaring om te zien dat we eigenlijk in hetzelfde schuitje terecht komen… beide een super leuke vriendin, die een goede match lijkt ofjah eigenlijk leek.. beide relaties kennen hun eigen manier van eindigen maar vertonen ook weldegelijk raakvlakken.. maar goed dit weten we beide maar al te goed! Ongeveer tegelijkertijd vertrokken uit Nijmegen en allebei opweg naar een nieuw avontuur en de toekomst die voor ons ligt.

    Ik zal je zeker gaan volgen, met belangstelling hoe je alles een plaats geeft en daar gaat komen waar je wil zijn! Het gaat je goed en als je terug bent gaan we zeker een Pilsner Urquell drinken!

    Groetjes

    • Buurman! Het ga je goed de komende tijd! Laat je me nog even weten hoe het vrijdag gegaan is? En laat maar vast een krat pils aanrukken. Na 6 maanden heb ik wel dorst!

      Groeten,
      T.

  111. Hoi Thomas,
    Hoi Thomas,
    Hartelijk gefeliciteerd met jouw verjaardag!
    Wij wensen je een avontuurlijke, leerzame en heel fijne reis toe, en ga vooral genieten.
    Wij gaan je volgen via de website.
    Jan en Els

  112. Lieve Thomas,
    Ik heb je vandaag al twee keer gesproken omdat je jarig bent en ik een chaoot! Dus mijn derde GEFELICITEERD is zeker gemeend! Maar mijn bericht gaat meer over het feit dat ik het knap vind hoe je van de pijnlijke gebeurtenissen in het leven een positieve draai weet te geven. Natuurlijk blijven er dingen pijnlijk en moeilijk dat hoort er nu eenmaal bij. Maar jij bent in staat om de mogelijkheden ervan te zien, een echte inspiratie (bedankt hiervoor). Daarbij zoek je ook nog het avontuur op waardoor je met jezelf en je eigen grenzen en opvattingen zal wordt geconfronteerd. (Dat is tenminste mijn ervaring tijdens mijn wandeltochten in India/Nepal en Noorwegen). Ik wens je alle succes en mooie fijne ervaringen maar ook moeilijke momenten toe zodat je verder kan groeien en ze om kan zetten in positieve energie! Ik hoop met je mee te lopen op maandag 7 en dinsdag 8 juli van Tegelen naar Oberbruch, hierover mail ik je.
    Liefs, Mathilde

  113. Hoi Thomas! Ik heb me verdiept in je plan en ik moet zeggen dat ik het behoorlijk fantastisch vind. En dan doel ik niet alleen op de reis die je te voet gaat afleggen, dan doel ik misschien meer op de zelfrealisatie? En religieuze fascinatie? die je eraan verbindt en de openheid erover! Echt te gek! Ik ga je zeker volgen! Kom je nog terug eigenlijk? Of zie je dat wel? Groetjes gwen (van vroeger)

    • Gwen! Wat leuk om van jou een berichtje te krijgen. Voordat ik vertrok heb ik natuurlijk ook veel over vroeger nagedacht. Een nieuw begin is ook altijd een terugblik naar het verleden. Hoe is het met je? Ik hoop dat mijn verhalen zijn wat je ervan verwacht.

      Of ik terugkom weet ik niet. Misschien ben ik wel nooit uitgelopen. Misschien over 2 weken al wel. De toekomst zal het leren. Wat doe jij over 6 maanden?

      Groetjes
      T.

  114. Hallo Thomas,
    Van harte gefeliciteerd met je 25e verjaardag. Ik hoop dat het een gezellige dag wordt waar je op terug kunt kijken tijdens je tocht.
    Ik wens je heel veel succes met je grote onderneming en zal je zeker blijven volgen. Aanstaande donderdag als jij je eerste dag er al een groot gedeelte op hebt zitten ga ik met je oma kijken op de bouw van haar nieuwe flatje. Voor haar is dit ook weer een stap in haar grote onderneming, verhuizen en weer zelfstandig gaan wonen.
    Ik hoop dat deze tocht je mag brengen wat je nu voor ogen hebt. Groeten, Maria

    • Dag Maria,
      Bedankt voor je berichtje! Het is erg inspirerend te zien hoe oma nog uit kan kijken naar iets nieuws. Dat is het dus nooit te laat voor! Alle goeds voor de komende tijd.

      Groeten,
      T.

  115. Geweldig artikel in ons weekblad De Brug, en voor mij een foto van herkenning. Ik wens je een mooie afsluiting van de eerste vijfentwintig jaar. Maak een mooie start met jouw nieuwe uitdaging. Onder het motto “go East and turn back West”. Een nieuwe kans als deze komt altijd maar één keer voorbij. Heel beslist dat je gaat. Veel inspiratie wederzijds zal velen blij stemmen. Ik ga je volgen!

    • Beste Marcel,
      Leuk dat je in de krant over me gelezen hebt. Heel erg bedankt voor je steun. Het is fijn te zien dat ook onbekenden me steunen in mijn tocht. Ik hoop dat mijn verhalen je niet tegenvallen.

      Alle goeds,
      T.

  116. Thomas,

    Wát een verhaal. Ik ben enorm onder de indruk van hetgeen je van plan bent te gaan doen. Van Nijmegen naar Istanbul, wat een geweldige ervaring moet dat zijn.
    Ik wens je ontzettend veel succes met de tocht. Ik ben ervan overtuigd dat je de hobbels die je onderweg vast en zeker zult tegenkomen overwint en je doel zult bereiken.

    Het ga je goed en ik ga je volgen.

    Niels Imholz

  117. Hi Thomas,
    Your intended trekking and all the questions that arise while preparing for the journey, have really touched me.
    What you ask yourself is sooo valid in general life. No matter what decision one has to make.
    Personally l believe it’s always good to follow the heart. On the other hand l tend to listen to my “gut” as well . Sometimes l just KNOW what’s a good decision, regardless of what my intellect or heart tells me. When I don’t know what to do, I just stop, sit down and meditate. The answers will come automatically, it just does…..always.
    I don’t think I’m in the position to give any advise to anyone.
    I just share my thoughts and how l deal with these situations. It might help someone else

  118. Lieve Thomas,
    Volg je hart, altijd! Afscheid nemen is lastig, zeker als het moment van afscheid nemen, zoals nu, steeds dichterbij komt. Maar als je eenmaal op pad bent en er aan terug denkt, zal er een glimlach op je gezicht verschijnen en weet je dat jij de juiste keuze hebt gemaakt 😉

  119. Het is altijd goed om je hart te volgen. Je vrienden, familie en thuis zullen hier zijn en daar kun je altijd naar terugkeren wanneer je hart je dat ingeeft. Blijf dicht bij jezelf, dan is het altijd goed. Ongelofelijk stoer dat je dit gaat doen, het wordt hoe dan ook een onvergetelijke ervaring!

  120. Namaskar Thomas,

    Ik voel zoveel kracht en liefde in je woorden; dat ontroert me. Ik wens je toe dat je bij elke stap van je reis die kracht en liefde met de wereld mag delen en ook terug ontvangen van de mensen die je ontmoet, zodat ze zich vermenigvuldigen. Daar wordt iedereen beter van.
    Ik denk aan je.
    Goede reis, veel liefs,
    Gauri

  121. Dag Thomas,
    Hoorde van Martien (oude studiegenoot) over je voettocht.
    Vroeg me af of je op de hoogte bent van Sedat Cakir’s SULTANSTRAIL van Wenen naar Istanbul. Sedat is een Turkse Nederlander of andersom en ik ken hem als een zeer prettig persoon. Ik ontmoette hem in Haarlem en in Servie waar hij een route van de grens tot Belgrado uitzette. Een route die hij met hulp van allerlei vrijwilligers verder aan het uitzetten is door Europa maar nog lang niet af. Wellicht ken je het en anders is het misschien aardig om er kennis van te nemen. Sedat heeft in 2009 ook de tocht van NL naar Istanbul gemaakt. Jij alvast een goede reis gewenst.
    Hartelijke groet, John van den Berg.

  122. Lieve Thomas,

    Wat een prachtig initiatief! En dank je wel voor je openheid in het delen van wat er in je omgaat! Prachtig zoals je dit verwoordt.
    Ik wens jou alle Goeds, Vertrouwen en Licht op je reis.

    veel liefs,
    Helmie Kramer

  123. Wow Thomas.
    eigenlijk zegt dit al alles, maar je kan misschien niet de lading voelen waarmee ik dit schrijf.
    wat een fantastisch initiatief! en wat een prachtige site ( of is dit een blog?)
    en wat breng je de dingen prachtig en open onder woorden. alleen maar bewondering ervoor. en wat een mooie citaten.
    wat een voorrecht om je avontuur te mogen volgen.
    het enige jammere is eigenlijk de aanleiding.

    Rob-Param

  124. Hey koning!

    Wat een briljant plan! Ik wist dat je er een in je had 😉 Het was een kwestie van tijd voor hij naar boven zou komen borrelen. Helaas ligt Zandvoort niet op de route, want je kunt hier altijd aanschuiven voor een maaltijd (Of je bereid bent mijn kookkunsten te proberen is een tweede). Ik zal af en toe om de hoek kijken hoe het met je gaat op de site. Enjoy!

    Groeten,
    Steven Tromp

  125. My Dear Thomas,

    Thank you for sharing this very personal journey with us. Through this you are sharing all that you are and all what life means to you. I pray that you will be kept safely throughout your sacred journey to your desired destination, within and without.

    May the Infinite One guide your path and light up your way,

    With lots of love and best wishes,
    Sri Vasudeva

  126. Hee Thomas, wat ontzettend inspirerend dat je dit gaat doen! Ik word er zelf helemaal enthousiast van. Ik heb het gevoel dat dit een fantastische stap in je leven gaat worden en wens je toe dat dat het ook mag zijn. Ik zal in elk geval aan je denken! 🙂

    Liefs, Karuna

  127. Lieve Thomas,

    wat een avontuur. Wat een lef. Wat een inspiratie.
    Kiezen voor het leven.

    Nog maar kort geleden kende ik je als de oudste van twee leuke knullen, zoons van lieve vrienden. Iets ouder dan onze zoons. Later met je vriendin Anouk, een ontzettend leuk stel samen.

    Nu lees ik de plannen van een man die de wereld in gaat. Die de wereld in gaat en ons, mij, nu al zo zorgvuldig voorbereid en uitnodigt om “mee” te gaan.
    Mee te gaan op één of meer van de fascinerende sporen die je zult lopen. Die van de wandelschoenen en regenbuien. Die van de ontmoetingen en eenzaamheid. Die van de wanhoop en de hoop. Die van de Europese geschiedenis. Die van de Liefde en het Leven.

    Lieve Thomas, als mede-moeder van jouw moeder en als jouw mede reiziger op een onvoorspelbaar levenspad wens ik jou alle liefs en de reis van je leven. Karin Groet.

    Later op de dag zal ik dit stuk in het Engels proberen te vertalen en je toesturen.

    ————————————————————————————–

    Dear Thomas,

    A big adventure, the guts and so much inspiration.

    Only a short while ago I knew you as being the eldest of two nice boys, sons of dear friends. Only a bit older than our sons. Later, being together with your girlfriend Anouk, you made a very nice couple together.

    And now I’m reading about the ideas of a man who is about to conquer the world. And while preparing you are also asking us, me, to join, one way or another.

    Joining in one or more of the fascinating tracks you’ll walk. That of the walking shoes and showers. That of encounters and loneliness. That of despair and hope. The track of European history. The track of love and life.

    Dear Thomas, being a fellow-mother of your mother and being your fellow traveller at the unpredictable pathways of live I wish you all the love in the world and the journey of your life.

  128. Lieve Thomas,
    Ik schrijf je maar in mijn moedertaal, dat gaat mij het beste af.
    Toen je vertelde over je plan een voettocht te willen maken naar Istanbul voelde ik onmiddelijk dat je het meende en dat niets je er vanaf zou houden.
    Er zijn eerder drie momenten geweest waarbij ik ook onmiddelijk zeker wist dat jij iets écht wilde en het ook zou doen. Alle drie hebben ze je heel veel opgeleverd.

    De eerste keer was voordat ik je in mijn buik mocht dragen. Het is niet zo gemakkelijk te beschrijven hoe dat gegaan is en dit is misschien daarvoor ook niet de plaats, maar je hebt je komst duidelijk en met zekerheid bij mij aangekondigd. De tweede keer was je aankondiging om naar Trinidad te gaan. Daar was je ook heel zeker van. Je bent gegaan en veel rijker teruggekomen. De derde keer was het besluit te gaan studeren aan de universiteit. Dat is misschien wel de mooiste tijd van je leven geworden.
    Waarschijnlijk is er ook een vierde besluit geweest in je leven, dat ik niet ken maar wel kan raden: het besluit dat je je leven met Anouk wilde delen. Dat heeft jullie beiden gevormd, en gemaakt tot mooie krachtige mensen die nu ieder hun eigen weg kunnen gaan. En ik heb veel respect voor de manier waarop jullie dat doen. Je kúnt niet anders dan je weg volgen en het mooie aan jou, vind ik, is dat je dat niet zómaar doet maar dat je daarin weloverwogen besluiten neemt. Dat maakt dat ik er alle vertrouwen in heb dat ook deze reis in je leven je enorm veel zal opleveren. Hoewel ik natuurlijk ook weer de pijn voel van afscheid nemen want het is niet alleen dat ik je lange tijd niet zal zien, het zal je ook vormen en veranderen en dat voelt als afscheid nemen van het kind Thomas. Het moederhart wil nou eenmaal altijd blijven koesteren en vasthouden ook tegen beter weten in.

    Je hebt prachtige teksten op je site geschreven zo vanuit het hart. Heel mooi en het doet me goed dat je ons meeneemt in jou innerlijke wereld, dat je ons meeneemt, via deze site, op je voettocht en je innerlijke reis.
    Ik heb je altijd in mijn hart en mijn hart zal altijd bij jou zijn.
    Ik wens je op alle fronten een heel mooie en goede reis.
    Veel liefs van je moeder.

  129. Hi Thomas, dear son,

    Wow, what an amazing journey you’re about to make. Let me be the first to write something to you on your website. Although it feels a bit strange to write to you in English, I’ll do the best I can.

    I am very touched by reading your thoughts and feelings in this season of your life and by the way you describe them on these pages. I think I did not realize fully how much the girl you write about and we both know meant for you. Now I do. And it makes me even more happy to see how you take the loss of being no longer in her proximity and how you grab the opportunities the Universe grants you.

    I like the way you refer to your stay in the Blue Star ashram in Trinidad and Tobago for we know that you can have life changing experiences there. I remember how your mom and I felt a deep pain when we took you to the airport at the start of that trip. We both realized that this was the moment that we had to let you go. As it should be. And now, somehow, I do have that same feeling. And even more intense and I think it is because of the fact that you are doing what we all should do: to have the courage to walk away and take every day as it comes. In my opinion you are about to face your life as it is, in full contact with creation and with You. Say goodbye to all that is obvious and well-organized. I admire that. And, at the same time, we both know that this (facing life as it comes) counts for everybody, walking away or not and if we accept it or not. We can make as many plans as we wish and that is exactly all we can do. For the rest: it is none of our business. That’s why I like the quote of Mooji you use so much.
    Nevertheless, the steps you take have something to do with your life pupose. When your mother and I were looking for a birth announcement card, to let the world know that you had arrived, we chose one with the clipart of a baby, seen on his back, walking away into life, with a knapsack on his shoulder. As if “we” knew.

    Maybe I told you once that “being proud” is a strange emotion to me. But now I think I begin to recognize something of that in me, of you and of the way you act. And “being jealous” (although that is not new to me 😉 ) because: such a one am I that never made a journey like you, despite all deep wishes (although my life hasn’t been very boring thusfar :)).

    Good luck, Thomas, I love you,
    Martien

    May the road rise to meet you
    May the wind be always at your back
    May the sun shine warm upon your face
    May the rain fall softly on your fields
    Untill we meet again, may God hold You in the hollow of It’s hand.